ความคิดเห็นที่: 1

ชาวกะเหรี่ยงที่นี่นับถือศาสนาพุทธเป็นส่วนใหญ่
ดังนั้นวันสำคัญทางพุทธศาสนาอย่างวันเข้าพรรษา
ชาวบ้านจึงพร้อมหน้าพร้อมตามารวมกันที่วัด

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 12:58:58 ]

ความคิดเห็นที่: 2

พิสูจน์ได้จากรองเท้า เยอะจริงๆ

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 12:59:48 ]

ความคิดเห็นที่: 3

ขณะกำลังทำพิธีภายในศาลา

...แก้ไขเมื่อ 22 ต.ค. 2552 13:02:14

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 13:01:45 ]

ความคิดเห็นที่: 4

เสร็จพิธีแล้ว คนหนุ่มสาวต่างช่วยกันลงแรงขนหลังคากระเบื้องเข้าไปเก็บ

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 13:03:39 ]

ความคิดเห็นที่: 5

คนเฒ่า คนแก่ ก็นั่งพักผ่อนกันบนศาลาวัด

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 13:04:32 ]

ความคิดเห็นที่: 6

เด็กก็ได้เวลาสนุกสนาน

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 13:05:13 ]

ความคิดเห็นที่: 7

แล้วก็ถึงเวลาของพวกเรา ต้องออกเดินทางไปยังจุดที่จะเริ่มเดินเท้าเข้าป่ากัน
การเข้าพื้นที่ครั้งนี้ ก็เพื่อจะเข้าไปพบกับชาวบ้านใน 2 ชุมชนคือ
ชุมชนไล่โว่  และ ชุมชนทิไล่ป้า เพื่อเข้าไปพูดคุยเรื่องการทำงานร่วมกันกับเจ้าหน้าที่เขตฯ  
และถามไถ่ถึงสิ่งที่ชุมชนยังขาดแคลน หากเราช่วยเหลือได้ เราจะได้นำมามอบให้ในภายหลัง

เราเริ่มต้นเดินเท้าจากหน่วยตะเคียนทอง ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวรฝั่งตะวันตก
เพื่อมุ่งหน้าไปยังหมู่บ้าน "ไล่โว่"

เริ่มออกเดินกันประมาณ 10 โมงเช้า  โดยมีพี่ต่อง ชาวกะเหรี่ยงบ้านกองม่องทะร่วมเดินด้วย

อ้อ ลืมบอกไปค่ะ ทริปนี้มีผู้หญิง 2 คน ยายอ้วนกับพี่อีกคน
และผู้ชาย 5 คน เป็นเจ้าหน้าที่มูลนิธิฯ  4 คน  และพี่ต่อง ชาวกะเหรี่ยงอีก 1 คน


แต่เดินกันไม่เท่าไหร่ พี่ผู้หญิงที่มาด้วยกันเดินค่อนข้างช้า พี่ต่องเลยต้องคอยดูแล
พวกเรา 5 คนที่เหลือ เลยเดินนำหน้าไปก่อน  แต่ไม่นานก็รู้ตัวว่าหลงป่าซะแล้ว -_-"

...แก้ไขเมื่อ 22 ต.ค. 2552 14:50:11

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 13:15:44 ]

ความคิดเห็นที่: 8

ก็ต้องนั่งหาทิศ กันสักพักแหล่ะค่ะ เพราะกลุ่มเดินเร็ว ดันหลง
แถมกังวลว่าคนเดินช้าจะมาหรือยัง เราก็เลย นั่งรอ รอ รอ
แต่สักพักก็รอไม่ไหวค่ะ กลัวจะถึงหมู่บ้านตอนค่ำเอา เลยต้องออกเดินกันต่อ

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 13:19:40 ]

ความคิดเห็นที่: 9

น้ำเชี่ยว  แต่ใจยังสู้ค่ะ

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 13:20:32 ]

ความคิดเห็นที่: 10

 ถ้าเห็นทุ่งนา ก็แปลว่าเราใกล้ถึงหมู่บ้านกันแล้ว

สรุปวันแรก กลุ่มเดินเร็ว มาถึงหมู่บ้านตอนเกือบค่ำ
ส่วนพี่สาวที่เดินช้ามาถึงก่อน ได้พักก่อน เพราะมีพี่ต่องคอยดูแล  และที่สำคัญคือไม่หลงอย่างพวกเรา

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 13:23:32 ]

ความคิดเห็นที่: 11

เอาดอกไม้มาพักสายตา

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 13:24:40 ]

ความคิดเห็นที่: 12

พลับพลึงงามๆ  อีกสักกอ

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 13:34:16 ]

ความคิดเห็นที่: 13

หลังจากพูดคุยกับชาวบ้าน  และได้อาศัยนอนพักที่บ้านผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน
เช้าวันต่อมาเราก็ออกเดินทางไปยังบ้าน ทิไล่ป้า

แต่ก่อนเริ่มเดินทาง ผู้ช่วยฯ  ได้พาพวกเราไปพบกับหมอชาวบ้าน หมอเป็นหมอคนเดียวในหมู่บ้าน  
ได้รับการฝึกฝนร่ำเรียนวิชาชีพหมอมาจากกลุ่มกะเหรี่ยงที่ต่อสู้เพื่ออิสระภาพในพม่า
แต่เพราะสาเหตุหลายอย่างสุดท้ายหมอจึงเลือกที่จะมาอยู่บนผืนแผ่นดินไทย

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 13:45:28 ]

ความคิดเห็นที่: 14

อุปกรณ์ ยา ที่หมอมีอยู่

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 13:48:25 ]

ความคิดเห็นที่: 15

เครื่องวัดความดันโลหิต เก่ามาก  และไม่สามารถใช้งานได้แล้ว

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 13:49:13 ]

ความคิดเห็นที่: 16

หมอคนเดียว  และเป็นผู้หญิง (เท่ห์โคตร)
เพิ่งคลอดลูกแฝดได้ไม่นานด้วยค่ะ


หมอเล่าว่า ส่วนใหญ่ชาวบ้านจะมารักษาด้วยอาการป่วยไข้เล็กๆ  น้อยๆ  
ไปจนถึงทำคลอด ผ่าตัดเล็กๆ  น้อยๆ   และอาการไข้ป่าหรือไข้มาลาเรีย
ซึ่ง เป็นโรคที่เป็นกันมาก หากรักษาไม่ทันการ หรือยามีไม่พอ ก็ถึงขั้นเสียชีวิตได้
หมอคนเดียวบางครั้งก็ดูแลไม่ไหว

เราจึงเสนอที่จะมอบยา เวชภัณฑ์ให้กับหมอ เพื่อให้หมอสามารถปฏิบัติหน้าที่ได้อย่างเต็มที่

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 13:53:50 ]

ความคิดเห็นที่: 17

ชาวบ้านนั่งอยู่ที่บ้านหมอค่ะ คงมาพูดคุยกันตามประสาคนรู้จัก
เห็นว่าภาพสวย เลยเอามาให้ดูกัน

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 14:19:22 ]

ความคิดเห็นที่: 18

คุยกับหมอเสร็จ ก็ต้องออกเดินทางกันต่อ มุ่งหน้าสู่บ้านทิไล่ป้า ชุมชนกะเหรี่ยงที่อยู่ลึกเข้าไปในป่า

วันนี้ฝนตกแทบทั้งวัน ต้องเดินตัดลำห้วยเล็กๆ  ลำธาร บ้างครั้งก็ต้องปีนน้ำตก (เล็กๆ   แต่สวยมากๆ )
เจออะไรสวยๆ  งามๆ  เยอะเลยค่ะ  แต่อากาศชื้น เลยไม่มีใครกล้าเอากล้องออกมา

ภาพนี้เป็นน้ำตกเล็กๆ  ก่อนออกจากเขตหมู่บ้านไล่โว่ค่ะ

...แก้ไขเมื่อ 22 ต.ค. 2552 14:52:47

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 14:22:57 ]

ความคิดเห็นที่: 19

พักกินมาม่า มื้อเที่ยงระหว่างทาง
จะเห็นว่าตัวเปียกกันทุกคน ฝนตกตลอดจนไม่ต้องใส่เสื้อกันฝนกันเลย
เพราะใส่ไปก็กันฝนไม่ได้อยู่ดี

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 14:27:12 ]

ความคิดเห็นที่: 20

สภาพป่าระหว่างทางไปบ้านทิไล่ป้า
ขอบอกว่าทากมหาศาล

ขาข้างขวาของยายอ้วนโดนไป 15 ตัว (ที่นับตัวได้)
ขาข้างซ้ายอีก 12 ตัว นี่ยังโชคดี
เพราะบางคนโดนที่พุง ที่หลัง  และ .....

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 14:31:27 ]

ความคิดเห็นที่: 21

ดอกไม้อะไรก็ไม่รู้ระหว่างทาง

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 14:32:57 ]

ความคิดเห็นที่: 22

บ่ายๆ  พักกันอีกแล้ว เพราะเหนื่อยมาก แรงก็เริ่มหมดจากการเดินเมื่อวันแรก
เลยหยุดจุดไฟต้มกาแฟ ทั้งๆ  ที่ฝนตกฟืนเปียก  แต่เพราะทั้งหนาว ทั้งเหนื่อย
ขอเติมพลังสักหน่อยดีกว่า

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 14:35:01 ]

ความคิดเห็นที่: 23

พี่ต่องใจดี ตัดลำไม้ไผ่ มาทำรางให้เราใส่มาม่าต้มได้ด้วย
ช้อนก็ไม่มี ใช้ไม้ไผ่เหลาทำตะเกียบ

บรรยากาศแบบนี้ มาม่าต้มธรรมดาๆ  ก็เป็นอาหารชั้นเลิศได้นะเนี่ย

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 14:37:36 ]

ความคิดเห็นที่: 24

เอาอีก เอาอีก

Amphidromus [ 22 ต.ค. 2552 14:44:20 ]

ความคิดเห็นที่: 25

ฝนตกเจ้าหน้าที่ไม่ใส่เสื้อกันฝนเลย  แต่คนนำทางชาวกะเหรี่ยงใส่แฮะ รอชมต่ออยู่ครับ

ตะขาบยักษ์ [ 22 ต.ค. 2552 14:46:52 ]

ความคิดเห็นที่: 26

ภาพวันที่ 2 มีเท่านี่แหล่ะค่ะ  เพราะฝนตกตลอดทางเลย
อยากจะเอากล้องออกมาก็กลัวสารพัด เลยมีให้เท่าที่เห็น

สรุปในวันที่ 2 เราถึงบ้านทิไล่ป้ากันเร็วกว่าที่คิด
ไปพูดคุยกับชาวบ้าน พร้อมกับเจ้าหน้าที่เขตฯ  
ถามไถ่สารทุกข์ สุกดิบ  ค่ำคืนนั้น เราพักกันที่บ้านชาวกะเหรี่ยงคนหนึ่ง
และตื่นเช้าเพื่อเดินทางกลับ

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 14:47:05 ]

ความคิดเห็นที่: 27

เหนื่อยไหมคุณยายอ้วน  ขอบคุณที่นำภาพ ชีวิต และธรรมชาติ ดีๆ มาให้ดู

mim [ 22 ต.ค. 2552 14:53:09 ]

ความคิดเห็นที่: 28

ทิไลป้า ขับรถยังตั้งนาน ยายอ้วนอึดจริงๆ ครับ!!!

นณณ์ [ 22 ต.ค. 2552 15:39:47 ]

ความคิดเห็นที่: 29

ตอนเช้าเราต้องเดินเท้ากลับ (เหมือนเดิม)
แต่เดินคนละเส้นทาง
เที่ยวนี้ ทั้งเหนื่อย ทั้งเจ็บ (เจ็บขา)
เพราะเส้นทางขากลับ (ดัน) ลำบากกว่าขาไป

หลังจากเราเดินเข้าหมู่บ้าน 1 วัน มีขบวนรถขับเคลื่อนสี่ล้อ (ของเอกชนกลุ่มหนึ่ง)
เข้ามาในพื้นที่ด้วยเช่นกัน
ทางมันก็เลย นุ่ม เหนียว หนึบ เละเทะ
กว่าจะยกขาออกมาจากโคลนได้ แต่ละครั้ง เล่นเอาหมดแรง


แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้พวกเราประทับใจมากที่สุดในทริปนี้ คือ
เราได้เดินตัดเข้าในเขตประเทศพม่า เพื่อให้ระยะทางการเดินสั้นลง
และได้เจอกับกลุ่มชุมชนชาวกะเหรี่ยง (ขออนุญาตไม่บอกชื่อกลุ่ม เพื่อความปลอดภัยของพวกเขา)
ที่พวกเขาต่อสู้เพื่ออิสระภาพของตน กับรัฐบาลพม่า
เราไม่ได้เจอกลุ่มนักรบติดอาวุธ เด็กหนุ่ม หรือชายวัยฉกรรจ์
แต่เรากลับได้เจอเด็กตัวเล็กๆ  ที่มาหลบลี้ภัยสงครามอยู่ที่ริมชายแดนแห่งนี้

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 15:46:02 ]

ความคิดเห็นที่: 30

เราเดินผ่านขณะที่เด็กๆ  กำลังเรียนหนังสืออยู่
ครูคนเดียวของพวกเขาคือหญิงชราอายุใกล้ 70  
เราเลยหยุดนั่งสนทนากับเธอพักใหญ่

เธอเล่าให้ฟังว่า ได้พาชาวบ้าน และเด็กๆ  ย้ายมาที่นี่เมื่อ 5 ปีที่แล้ว
ระหว่างนั้นก็อพยพโยกย้าย หนีภัยสงครามอยู่เรื่อยมา
คนหนุ่ม คนสาวถูกเกณฑ์ไปรบ ไปเป็นแนวหน้า
มีเพียงเธอ  และผู้สูงอายุเพียงไม่กี่คนที่คอยอยู่ดูแลเด็กๆ  

เธอสอนได้ทั้งภาษากะเหรี่ยง พม่า  และภาษาอังกฤษ

ยายอ้วนพูดไม่ออก บอกไม่ถูก ทั้งรู้สึกตื่นเต้น  และสะเทือนใจได้ในเวลาเดียวกัน
แววตาของครูคนนี้เก็บซ่อนความรู้สึก  และสิ่งที่พบเห็นมามากมาย
ความเจ็บปวด ความชอกช้ำ หรือแม้ แต่ความสุขสงบก่อนที่จะต้องประสบกับสงคราม

แม้ไม่สามารถแสดงความคิดเห็นต่อสงครามนี้ได้อย่างชัดแจ้ง
แต่ในใจลึกๆ  ก็ยังอดห่วงเด็กๆ  เหล่านี้ไม่ได้

...แก้ไขเมื่อ 22 ต.ค. 2552 23:42:18

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 15:51:12 ]

ความคิดเห็นที่: 31

ปิดท้ายด้วยดอกไม้อีกสักชนิด (เดี๋ยวจะหาว่าไม่มีของฝาก)

ทริปครั้งนี้ ยายอ้วนรอดมาได้ด้วยการฝึกโยคะล้วนๆ  
เจ็บกล้ามเนื้อแป๊บเดียว นอนพัก 1 คืน วันต่อมาก็มาทำงานได้สบายบรื๋อ
แต่สิ่งที่ได้มีเยอะแยะมากมาย เกินกว่าที่กล้องถ่ายรูปจะเก็บบันทึกไว้ได้ค่ะ

ขอบคุณพี่น้ำค้างป่า สำหรับรูปสวยๆ  
ขอบคุณผู้ร่วมทริปทุกท่าน
ขอบคุณพี่ต่องที่ทำไม้ค้ำ ทำตะเกียบ ทำสารพัดให้
ขอบคุณเจ้าของบ้านที่ให้ที่พักพิงกาย  และน้ำข้าวพอให้มีแรงได้เดินทางต่อ

ขอบคุณตัวเอง ที่มีพลังใจ พลังกาย ได้มากขนาดนี้
(ทั้งที่ก็ไม่คิดว่าจะอดทนได้ขนาดนี้)

สุดท้าย ขอบคุณชาว siamensis ทุกคนที่หลงเข้ามาอ่านกระทู้นี้ค่า จุ๊บ จุ๊บ

...แก้ไขเมื่อ 22 ต.ค. 2552 15:59:49

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 15:58:35 ]

ความคิดเห็นที่: 32

ลืมถามไป ยายอ้วนเข้าพื้นที่แถวนั้นรู้จักกำนันแดะไหมครับ?  (ครั้งสุดท้ายที่คุยกันเป็น อบต. ด้วย) กำนันเป็นคนทำไลป้า ( ถ้าผมจำไม่ผิด) รู้จักกันมานานเลยครับ

นณณ์ [ 22 ต.ค. 2552 16:00:42 ]

ความคิดเห็นที่: 33

หู้ยย.............สุดๆ  เลยอ่ะพี่ท่าน เห็นถึงความอดทนอย่างแรง สู้สุดใจ หุๆ   ^^

ปล.  ถ้าเป็นผมยังไม่รู้เลยจะไหวหรือเปล่า เหอะๆๆ

a_a@KU [ 22 ต.ค. 2552 17:42:54 ]

ความคิดเห็นที่: 34

ภาพสื่อความหมายออกมาดีมากครับ ขอบคุณในความจริงใจในการเข้าไปช่วยเหลือ


ส่วนบรรยากาศป่าหน้าฝนสุดยอดแบบนี้แหละครับ
++++++++++++++++++

narutojung [ 22 ต.ค. 2552 18:40:26 ]

ความคิดเห็นที่: 35

โฮ๋ ยายอ้วน แต่ละทริปนี่สุดๆ เลยเฮะ นับถือๆ  ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆ  คคห 30 นี่โดนใจอย่างแรงเลยครับ

noppadol [ 22 ต.ค. 2552 19:42:00 ]
noparnon@yahoo.co.th

ความคิดเห็นที่: 36

ขอชื่นชมในความเมตตาที่ได้มีต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันอย่างยิ่งครับ

ต้องบอกว่าภาพที่ถ่ายทอดมาให้เพื่อนๆ  ได้รับรู้นี้ ทำให้รู้สึกสะเทือนใจจริงๆ  เลยครับ

ขอมอบให้เจ้าของกระทู้ และแม่เฒ่าดง จากความรู้สึกที่เกิดขึ้นครับ

แม่เฒ่าดง


"...ไกลห่างกลางดงดิบ
เสียงกระซิบสะอื้นไหว
เจ็บแปลบในราวไพร
จะมีใครมาเหลียวแล

  ท่ามกลางสงครามโหด
ปะทะโกรธทิ้งรอยแผล
เดียงสาต้องพรากแม่
จึงเหลือ แต่แม่เฒ่าดง

  ยังมิรู้ว่าวันไหน
ต้องจากไกลเป็นผุยผง
ทิ้งสิ่งที่ยังคง
เป็นเผ่าพงศ์ไร้ชะตา..."

...แก้ไขเมื่อ 22 ต.ค. 2552 19:56:00

Dyckia [ 22 ต.ค. 2552 19:53:45 ]

ความคิดเห็นที่: 37

^
^

ยอดกวีครับ

Portrait [ 22 ต.ค. 2552 21:09:34 ]

ความคิดเห็นที่: 38

: Dyckia

ขอชื่นชมในความเมตตาที่ได้มีต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันอย่างยิ่งครับ

ต้องบอกว่าภาพที่ถ่ายทอดมาให้เพื่อนๆ   ได้รับรู้นี้ ทำให้รู้สึกสะเทือนใจจริงๆ   เลยครับ

ขอมอบให้เจ้าของกระทู้  และแม่เฒ่าดง จากความรู้สึกที่เกิดขึ้นครับ

แม่เฒ่าดง


"...ไกลห่างกลางดงดิบ
เสียงกระซิบสะอื้นไหว
เจ็บแปลบในราวไพร
จะมีใครมาเหลียวแล

  ท่ามกลางสงครามโหด
ปะทะโกรธทิ้งรอยแผล
เดียงสาต้องพรากแม่
จึงเหลือ  แต่แม่เฒ่าดง

  ยังมิรู้ว่าวันไหน
ต้องจากไกลเป็นผุยผง
ทิ้งสิ่งที่ยังคง
เป็นเผ่าพงศ์ไร้ชะตา..."

น้ำตาไหล เลยครับ ได้อ่าน บทกวี บทนี้ ขอร่วมอีกหนึ่งบทที่ร้อยเรียง
เสียงปืนดั่ง แผ่นดินไหว
เจ็บล้มตาย ตั้งหลายแสน
ก็เพียงเพื่อ ป้องดินแดน
ที่แม้นตาย ไม่อาวรณ์

...แก้ไขเมื่อ 22 ต.ค. 2552 21:23:15

noppadol [ 22 ต.ค. 2552 21:20:45 ]
noparnon@yahoo.co.th

ความคิดเห็นที่: 39

ภาพเล่าเรื่องจริงๆ  ค่ะ  ยิ่งอ่านบทกวี ยิ่งซาบซึ้ง...

callus [ 22 ต.ค. 2552 22:10:25 ]

ความคิดเห็นที่: 40

: Amphidromus

เอาอีก เอาอีก

ลงหมดแล้วค่ะ หวังว่าคงจะเต็มอิ่มนะคะ

: ตะขาบยักษ์

ฝนตกเจ้าหน้าที่ไม่ใส่เสื้อกันฝนเลย   แต่คนนำทางชาวกะเหรี่ยงใส่แฮะ รอชมต่ออยู่ครับ

พี่ต่องใส่ได้แป๊บๆ  ก็ถอดออกค่ะ รำคาญเหมือนกัน สุดท้ายก็เปียกกันหมด

: mim

เหนื่อยไหมคุณยายอ้วน  ขอบคุณที่นำภาพ ชีวิต  และธรรมชาติ ดีๆ  มาให้ดู

เหนื่อยค่ะคุณครูมิ้ม  แต่นึกย้อนกลับไปทีไรก็ภูมิใจ  และเป็นสุขทุกทีเลย

: นณณ์

ทิไลป้า ขับรถยังตั้งนาน ยายอ้วนอึดจริงๆ  ครับ!!!

ลืมถามไป ยายอ้วนเข้าพื้นที่แถวนั้นรู้จักกำนันแดะไหมครับ?  (ครั้งสุดท้ายที่คุยกันเป็น อบต. ด้วย) กำนันเป็นคนทำไลป้า (  ถ้าผมจำไม่ผิด) รู้จักกันมานานเลยครับ

จำไม่ได้แล้วค่ะ ว่าคุยกับใครบ้าง อีกอย่างวันที่ไปถึงทิไล่ป้า ยายอ้วนต้องทำหน้าที่แม่ครัวจำเป็น
ทำกับข้าวให้คณะเดินทางได้กิน แบบกันตาย
เมนูวันนั้นเป็นเส้นหมี่ขาวผัดกับปลากระป๋อง  (อร่อยไม่อร่อยไม่รู้  แต่กินกันหมดไม่มีเหลือ)

: a_a@KU

หู้ยย.............สุดๆ   เลยอ่ะพี่ท่าน เห็นถึงความอดทนอย่างแรง สู้สุดใจ หุๆ    ^^

ปล.   ถ้าเป็นผมยังไม่รู้เลยจะไหวหรือเปล่า เหอะๆๆ  

ของอย่างนี้ต้องลองสักครั้งถึงจะได้รู้ พี่ว่าร่างกายน่ะไม่เท่าไหร่  แต่แรงใจนี่สิ เหนื่อยมากๆ  ท้อมากๆ  อาจพาลให้ไม่อยากเดินต่อได้เลยนะ

: narutojung

ภาพสื่อความหมายออกมาดีมากครับ ขอบคุณในความจริงใจในการเข้าไปช่วยเหลือ


ส่วนบรรยากาศป่าหน้าฝนสุดยอดแบบนี้แหละครับ
++++++++++++++++++

ขอบคุณค่ะ  ภาพสวยๆ  อย่างนี้ต้องขอบคุณช่างภาพด้วยค่ะ

: noppadol

โฮ๋ ยายอ้วน  แต่ละทริปนี่สุดๆ  เลยเฮะ นับถือๆ   ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆ   คคห 30 นี่โดนใจอย่างแรงเลยครับ

โดนใจยายอ้วนเหมือนกันค่ะ

...แก้ไขเมื่อ 22 ต.ค. 2552 23:22:46

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 23:21:51 ]

ความคิดเห็นที่: 41

: Dyckia

ขอชื่นชมในความเมตตาที่ได้มีต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันอย่างยิ่งครับ

ต้องบอกว่าภาพที่ถ่ายทอดมาให้เพื่อนๆ   ได้รับรู้นี้ ทำให้รู้สึกสะเทือนใจจริงๆ   เลยครับ

ขอมอบให้เจ้าของกระทู้  และแม่เฒ่าดง จากความรู้สึกที่เกิดขึ้นครับ

: Portrait

^
^

ยอดกวีครับ

: noppadol

น้ำตาไหล เลยครับ ได้อ่าน บทกวี บทนี้ ขอร่วมอีกหนึ่งบทที่ร้อยเรียง
เสียงปืนดั่ง แผ่นดินไหว
เจ็บล้มตาย ตั้งหลายแสน
ก็เพียงเพื่อ ป้องดินแดน
ที่แม้นตาย ไม่อาวรณ์

: callus

ภาพเล่าเรื่องจริงๆ   ค่ะ  ยิ่งอ่านบทกวี ยิ่งซาบซึ้ง...

ส่วนตัวน้ำตาไหลไปหลายรอบเลยค่ะ
 แต่วันนั้นน้ำตาไม่ไหล คงเพราะบอกตัวเองว่าต้องเข้มแข็ง (จะได้มีแรงเดินต่อ)
 แต่พอนึกย้อนกลับมาทีไร น้ำตาไหลทุกทีค่ะ มันมีหลายความรู้สึกรวมๆ  กัน

สุดท้าย ก็กลับมาถามตัวเองว่่า พวกเขาสู้เพื่ออิสระภาพ เพื่อเผ่าพันธุ์
แล้วเราคนไทยมีแผ่นดินให้อยู่ได้ทำประโยชน์อะไรให้แผ่นดินนี้หรือยัง
ที่สู้ๆ  กันอยู่ทุกวันนี้ เรา "สู้" เพื่ออะไร เพื่อใครกัน

...แก้ไขเมื่อ 22 ต.ค. 2552 23:29:22

ยายอ้วน [ 22 ต.ค. 2552 23:28:08 ]

ความคิดเห็นที่: 42

โหยยย คิดถึงบรรยากาศนี้มากๆ สังขละบุรี

ก็ว่าแล้วว่ารูปแบบวัดนี้คุ้นๆ  คล้ายๆ วัดที่เกาะสะเดิ่ง  เพราะแถวละแวกเดียวกันนี้เอง จะแก ไล่โว่ ทิไล่ป้า สะเนพ่อง เกาะสะเดิ่ง กองม่องทะ  แต่ละหมู่บ้านกะเหรี่ยงก็มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง  แต่ก็มีหลายๆ อย่างบ่งบอกความเป็นชาติพันธุ์เดียวกัน ตอนนั้นผมไปช่วงสงกรานต์พอดี มีงานบุญ แต่จัดตอนกลางคืน มีกีฬาทอยสะบ้าด้วย หนุกๆๆๆ

Alakazum [ 23 ต.ค. 2552 03:28:50 ]

ความคิดเห็นที่: 43

ขอบคุณ ยายอ้วน สำหรับเรื่องราวดีๆ   และ...
ภาพเด็กน้อยตาแป๋วในความเห็นที่ 29!! (เซฟเก็บซะเลย)

vvay [ 23 ต.ค. 2552 07:53:39 ]

ความคิดเห็นที่: 44

ขอบคุณ คุณยายอ้วน  สำหรับภาพสวยๆ  และ สิ่งดีๆ ที่ประทับใจค่ะ ^_^

หมี่ผัด [ 23 ต.ค. 2552 07:59:44 ]

ความคิดเห็นที่: 45

เห็นได้ถึง 'ใจ' จริงๆ  ครับ  ขอบคุณเรื่องราวดีๆ  ครับ คุณยายอ้วน

Due_n [ 23 ต.ค. 2552 10:59:29 ]

ความคิดเห็นที่: 46

เป็นกระทู้ที่ประทับใจในภาพ และเรื่องราวจังเลยครับ

รอดูกระทู้ชีวิตมนุษย์ชายขอบแบบนี้อีกนะครับ

เสือหัวดำ [ 23 ต.ค. 2552 11:36:53 ]

ความคิดเห็นที่: 47

อ่านแล้วประทับใจค่ะ ขอบคุณคุณยายอ้วนสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่นำมาเล่าสู่กันฟังค่ะ^^

sparrow [ 23 ต.ค. 2552 13:12:15 ]

ความคิดเห็นที่: 48

อ่านแล้วประทับใจกับการเดินทางมากค่ะ
มากกว่าจุดหมายคือรายทาง

Trichoptera [ 25 ต.ค. 2552 20:42:07 ]

ความคิดเห็นที่: 49

แหล่มอ่ะน้องยายอ้วน

knotsnake [ 26 ต.ค. 2552 09:38:31 ]

ความคิดเห็นที่: 50

ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆ   และเรื่องราวที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อนครับ

เก่ง_ดอยอินฯ [ 28 ต.ค. 2552 16:20:35 ]

ความคิดเห็นที่: 51

สวัสดีทุกท่านค่ะ  ขอบคุณที่เข้ามาชมภาพนะคะ (นานๆ  จะมีอะไรมาอวดสักที ^ ^)
วันนี้ไปทัวร์ป่าทางเมืองกาญจนฯ  มา
แต่คราวนี้ไม่ได้อยู่ที่ไหนนาน แค่แวะจุดสำคัญเพื่อเทียบกับแผนที่
ไปมาสองวัน  แต่ได้ข้อมูล (ของกินอร่อยๆ ) มาเพียบเลย

มีรูปอยู่บ้าง  ถ้าว่างจากงาน และปรับ แต่งรูปได้จะเอามาฝากกันอีกค่ะ

ยายอ้วน [ 29 ต.ค. 2552 00:06:22 ]

ความคิดเห็นที่: 52

สะเทือนใจครับ

tete [ 10 พ.ย. 2552 20:49:28 ]

ความคิดเห็นที่: 53

สุดยอดครับ ผมเอารถเข้าไปยัง 7-8 ชั่วโมงเลย หน้าฝนนะครับกว่าจะถึงทิไลป้า

หนุ่ม ฅนกะเครน [ 21 พ.ย. 2552 21:48:44 ]
num4x4@sanook.com

ความคิดเห็นที่: 54

ขออนุญาตเอารูปไปใช้ใน มายสเปซนะครับ...

เด็กกมท.กองม่องทะ [ 23 เม.ย. 2553 14:32:23 ]
s-suwit1992@hotmail.com