ความคิดเห็นที่: 1

งานแบบนี้ต้องมีแม่งานที่มี บารมี ทุนทรัพย์  และ ใจ ผมยังเชื่อว่ายังมีคนๆ นี้อยู่ในแผ่นดินไทย....

นณณ์ [ 02 พ.ย. 2552 23:02:07 ]

ความคิดเห็นที่: 2

จิตสาธารณะเป็นสิ่งสำคัญครับ หลายอย่างเริ่มต้นขึ้นในบรรยากาศของ siamensis ครับ

Plateen [ 02 พ.ย. 2552 23:09:22 ]

ความคิดเห็นที่: 3

เคยไปร่วมประชุมของ American Fisheries Society เป็นงานประชุมวิชาการประจำปีของประเทศเขานะครับ จัดได้ยิ่งใหญ่มาก คนเข้าร่วมประชุมนับหมื่นคน ห้องประชุมนี่เยอะมาก แบบว่าเอา ห้องประชุมทั้งหมดของ convention center บวกกับของโรงแรมที่อยู่ใกล้ๆ  กัน เข้าไป คิดว่ามีห้องประชุ่มประมาณ 15 ห้องได้ มีเรื่องย่อยที่ให้เข้าฟังได้ตลอด 5 วันไม่ซ้ำกัน (แบบว่าเพิ่งไปครั้งแรก คิดว่า IPFC ที่ออสเตรเลียว่าใหญ่แล้ว ที่นี่ยิ่งใหญ่กว่าอีกหลายเท่า)

ที่เล่ามานี่ไม่ได้มาอวดกะใคร  แต่ตอนที่นั่งประชุมไป มองเห็นบรรยากาศแบบนั้นก็นึกอยากให้มีแบบนี้ในประเทศไทยบ้าง  แต่อนิจา.......บ้านเมืองของเราสภาพการบริหารเป็นแบบนี้ เศรษฐกิจเป็นแบบนี้ แล้วคนไทยเอง อัตตา สูงติดอันดับโลก คงเป็นไปได้ยาก.........

ขอบคุณน้องเด็กชอบปลาที่จุดประกายว่าอย่างน้อยคงมีคนร่วมฝัน อีกอย่างอันนี้คิดเล่นๆ ไม่ได้จริงจัง อะไร เมืองไทยดังเพราะว่าปลากัด (Siamese fighting fish) กระมัง นักมีนวิทยาของไทยเลยมีนิสัยคล้ายๆ  ปลากัด ที่อยู่รวมเป็นฝูงไม่ได้

สมหมาย [ 03 พ.ย. 2552 01:42:02 ]

ความคิดเห็นที่: 4

จริงๆ  ผมเคยคุยกับพี่นณณ์ เรื่องคล้ายๆ กับแบบนี้  แต่ความคิดเห้นผมไม่น่าจะขีดเสีนแบ่งไว้เฉพาะ Pices  แต่ควรรวม Animalia ไว้ทั้งหมดเลยครับ

เพราะทางด้านพืช มี หอพรรณไม้กรมป่าไม้ เป็นแม่งานในการจัดทำ Flora of Thailand

แต่ทางด้านสัตว์ยังไม่เห็นโครงร่างชัดเจนนัก

ผมก็อยากให้มีคณะจัดทำ Fauna of Thai Kingdom
 และอยากให้ผุ้รับผิดชอบใน แต่ละวงศ์ เป็นนักอนุกรมวิธานคนไทย อย่างน้อยคือส่วนใหญ่ ไม่อยากให้เหมือนทาง พืช ที่มี แต่ฝรั่งมังค่าครับ

Paphmania [ 03 พ.ย. 2552 14:42:03 ]

ความคิดเห็นที่: 5

ผมหวังว่าสักวัน คงจะมีสื่งนี้เกิดขึ้นจริงในประเทศไทยคับ ประเทศอื่นๆ  เขามีความสามัคคี รวมกันเป็นกลุ่มก้อนได้ดีมาก  แต่ตอนนี้ที่เมืองไทยปัญหาคือ คนที่ทำอนุกรมวิธานยยังไม่ค่อยสามัคคีกันนะ ผมว่า อาจเป็นเพราะความคิดเห็นไม่ตรงกันหรือเปล่าอันนี้ผมก้ไม่รู้เหมือนกันคับ  แต่ผมขอชื่นชม เวบ siamensis นะคับ  ผมคิดว่าเวบนี้เป็นศูนย์ รวมของคนที่รักธรรมชาติ วิทยาได้ดีมากๆๆ  ทีเดียวคับ

เด็กชอบปลา [ 03 พ.ย. 2552 16:44:33 ]

ความคิดเห็นที่: 6

ขอบคุณน้องเด็กชอบปลาที่จุดประกายว่าอย่างน้อยคงมีคนร่วมฝัน อีกอย่างอันนี้คิดเล่นๆ  ไม่ได้จริงจัง อะไร เมืองไทยดังเพราะว่าปลากัด (Siamese fighting fish) กระมัง นักมีนวิทยาของไทยเลยมีนิสัยคล้ายๆ   ปลากัด ที่อยู่รวมเป็นฝูงไม่ได้

ในความเป็นจริง ปลากัด ก็อยู่รวมฝูงกันได้  ถ้าคนเพาะเลี้ยงฝึกให้ดีๆ  (เห็นที่ JJ อยู่บ่อยๆ  เป็นกาละมังละเกือบ ๑๐๐ ตัว)
 แต่ Thai Ichthyologist ไม่ได้ถูกฝึกมาอย่างนั้น

waterpanda [ 03 พ.ย. 2552 17:04:33 ]

ความคิดเห็นที่: 7

จริงๆ ปัญหา ของนักอนุกรมวิธาน คือ เกิดจากการแข่งขัน ในการตีพิมพ์ ในกลุ่มสิ่งมีชีวิตเดียวกัน

แต่จริงๆ  เราคนไทย ประเทศไทย มีสิ่งมีชีวิตหลายหลุ่มมากๆ  ก็น่าจะแบ่งหน้าที่ ตามวงศ์กันไป

เหมือนอย่างใน Flora of Thailand ซึ่ง  หากใครเจอ  Unidentifiable specimen ก็เป็นมารยาทที่จะส่งให้ นักอนุกรมวิธานที่รับผิดชอบงวงศ์ หรือ สกุลนั้นๆ  ซึ่ง ท่านเหล่านั้นจะได้ทำวิจัยในสกุลหรือ วงศืนั้นมาอย่างละเอียด หรือได้เคยหรือมีโครงการที่จะทำ Monograph ในกลุ่มนั้น

แต่ปัญหาคือ ตอนนี้มีนักไทย ทำแบบเหวี่ยงแห กล่าวคือ ไม่ได้เชี่ยวชาญ  และไม่ได้พยายามชำระ Monograph ในกลุ่มใดๆ  เพียง แต่ พยายามจะมีชื่อเป็น Author Citation  แต่เพียงอย่างเดียว โดยที่ความที่ขาดความเชี่ยวชาญในกลุ่มดังกล่าว จึงจำเป็นต้องพึ่งพานักอนุกรมวิธานต่างชาติ ที่มีความเชี่ยวชาญมากกว่า ซึ่ง จริงๆ ผมว่ามันน่าภาคภูมิใจมากกว่า ที่ Author Citation จะมีเฉพาะชื่อคนไทย

ปัญหานี้ไม่ได้มีเฉพาะประเทศไทย มีทุกที่ทั่วโลก  แต่เค้ามีมารยาทสากลที่ทุกคนยอมรับ

Paphmania [ 03 พ.ย. 2552 23:08:25 ]

ความคิดเห็นที่: 8

: Paphmania

จริงๆ  ปัญหา ของนักอนุกรมวิธาน คือ เกิดจากการแข่งขัน ในการตีพิมพ์ ในกลุ่มสิ่งมีชีวิตเดียวกัน

แต่จริงๆ   เราคนไทย ประเทศไทย มีสิ่งมีชีวิตหลายหลุ่มมากๆ   ก็น่าจะแบ่งหน้าที่ ตามวงศ์กันไป

เหมือนอย่างใน Flora of Thailand ซึ่ง   หากใครเจอ  Unidentifiable specimen ก็เป็นมารยาทที่จะส่งให้ นักอนุกรมวิธานที่รับผิดชอบงวงศ์ หรือ สกุลนั้นๆ   ซึ่ง  ท่านเหล่านั้นจะได้ทำวิจัยในสกุลหรือ วงศืนั้นมาอย่างละเอียด หรือได้เคยหรือมีโครงการที่จะทำ Monograph ในกลุ่มนั้น

แต่ปัญหาคือ ตอนนี้มีนักไทย ทำแบบเหวี่ยงแห กล่าวคือ ไม่ได้เชี่ยวชาญ   และไม่ได้พยายามชำระ Monograph ในกลุ่มใดๆ   เพียง  แต่ พยายามจะมีชื่อเป็น Author Citation   แต่เพียงอย่างเดียว โดยที่ความที่ขาดความเชี่ยวชาญในกลุ่มดังกล่าว จึงจำเป็นต้องพึ่งพานักอนุกรมวิธานต่างชาติ ที่มีความเชี่ยวชาญมากกว่า ซึ่ง  จริงๆ  ผมว่ามันน่าภาคภูมิใจมากกว่า ที่ Author Citation จะมีเฉพาะชื่อคนไทย

ปัญหานี้ไม่ได้มีเฉพาะประเทศไทย มีทุกที่ทั่วโลก   แต่เค้ามีมารยาทสากลที่ทุกคนยอมรับ

นั่นดิ  ถ้ามีชื่อฝรั่งร่วมด้วยไม่ว่าชื่ออันดับที่เท่าไหร่ คน(ไทยท่าน)อื่นจะมองว่าก็แค่เก็บตัวอย่างให้ฝรั่ง หรืออาจพาลไปถึงขายชาติไปโน่น ซึ่ง คนๆ นั้นไม่เคยมารับรู้ขั้นตอน กระบวนการที่อยู่ภายในจริงๆ  เอา แต่คิดไปเอง ถามฝรั่ง(หรือต่างชาติอื่น)เขาก็อึดอัดที่มาเจอกรอบความคิดดูถูกคนไทยกันเอง  คนไทยหลายๆ คนก็มีขีดจำกัดด้านการเขียนภาษาต่างชาติ(ผมด้วย) แม้คนไทยเก่งๆ ก็มีเยอะ  แต่มักมีข้อจำกัดในระดับต่างๆ กันไป (อาจยกเว้นคนที่ใช้ภาษาต่างชาติมากจนใช้ภาษาไทยผิดๆ  หรือสามารถใช้ภาษาได้อย่างแตกฉานหลายภาษา) ผมก็ต้องไปพึ่งฝรั่งบ้างเรื่องภาษาเขียน  ส่วนกลุ่มที่ตีกรอบ(แล้วมาตีกรอบให้คนอื่นด้วย)ว่าต้องมี แต่คนไทย แล้วใช้ภาษาผิดๆ ผมว่าน่าเครียดกว่าการพึ่งฝรั่งบ้างน่ะขอรับ นี่ก็ยังโชคดีที่ส่วนใหญ่ยังรับกติกาสากลตรงนี้อยู่

knotsnake [ 05 พ.ย. 2552 14:28:29 ]

ความคิดเห็นที่: 9

อ่านมาชอบความคิด อ.สมหมาย ชอบแค่ประโยคสุดท้ายของ อ.waterpanda สุดท้ายชอบไอเดียของคุณเด็กชอบปลา บางคนมักจะมีอาการลืมตัว ถามว่าคนที่จะมาร่วมแบบนี้ได้ ต้องอย่าเห็นแก่ตัว เลยฝากย้อนถามว่า ให้ได้ขนาดนั้นหรือเปล่า แค่ฉากแรกก็ออกความเห็นในเชิงแย้งเชิงเหน็บกันแล้ว ไม่มีความรู้เท่าหรอก แต่อ่านแล้ว อายแทน เลยขอตั้งฉายาว่า " The pretenders. "  แต่ล่ะท่านก็ไม่เบาเหมือนกัน ทำไมไม่ออกมาสนับสนุนกันทำเท่าไหร่ก็เท่านั้นยังดีกว่าไม่เริ่มอะไรเลย ส่วนเรื่องการบรรยายปลา มีอยู่สองอย่างคือ ทำกับไม่ทำ หากไม่มีปัญญาแล้วต้องขอความช่วยเหลือจากนักวิชาการต่างชาติ แล้วกลัวว่าเขาจะเด่นจะดังกว่า อันนี้เป็นความคิดที่บ้องตื้นใหญ่ แสดงว่าตัวคุณเองกลับไม่ต้องการทำเพื่อส่วนรวม แล้วอย่างนี้จะตั้งหน่วยงานที่ว่ายังไง มันไม่ต่างกับคนที่ขี้อิจฉากลัวใครเกินหน้ามากกว่า รู้ทั้งรู้ว่าใครทำได้แล้วทำไมไม่ให้เขาทำล่ะ ก็นี่ไงคนไทยเหมือนกัน จะขอดูว่าจะตอบอย่างไร?  ถ้าตอบแบบไอ้งูเลื้อยก็อย่าตอบ อยากให้มองที่ว่า ถ้าทำออกมาแล้วใครจะได้ผลประโยชน์ ดีกว่ามีข้อมูล และมีปลาในมือ แต่กลับกั๊กเอาไว้(มีเม้มไว้ด้วยทำเป็นเล่น)  แล้วอ้างว่ารอคนไทยเขียน อาจารย์คนไทยที่เขียนได้ก็มี คอยจ้อง new species อย่างเดียว ไอ้new นะมันมีแน่นอน เรื่องแค่นี้ยังหวงแล้วดันคิดจะทำเรื่องใหญ่ รับรู้แล้วรู้สึกหน่ายใจ ขอดูหน่อยสิว่า แต่ละคนจะมีความเห็นอย่างไร? สงสัยความเห็นนี้คงต้องกระเด็นแน่ ขอถามก่อนจาก ผลประโยชน์ส่วนตัวมาก่อนหรือสาธารณะมาก่อนครับ ท่านผู้ให้ทั้งหลาย

ชินจัง [ 06 พ.ย. 2552 09:42:01 ]

ความคิดเห็นที่: 10

ผมว่ามันเป็นนิสัยของคนเอเชียที่หวงวิชา ยอมให้ตายไปกับตัวมากกว่าถ่ายทอดให้คนอื่น ผมเคยได้ยินศาสตราจารย์บางคนคุยว่าอั้วทำมาสามสิบปี  แต่ก้อไม่ได้สร้างหรือถ่ายทอดให้กับลูกศิษย์อย่างเต็มใจ แถมกีดกันอีกต่างหาก ไม่ก้อมองผลประโยชน์ส่วนตนมาก่อน

หรือแม้ แต่บางคนที่เป็นรุ่นใหม่ขึ้นมาก้อพยามเอา แต่จากคนอื่นฝ่ายเดียว พอคนที่เขาให้ความรู้ด้วยความเมตตาต้องการความมรู้จากเขาบ้างกลับอมภูมิ ไม่เคยถ่ายทอด  แต่เที่ยวพูดกับลูกศิษย์ป ตรีไปทั่วว่าชอบสอน ชอบถ่ายทอดความรู้

นี่แค่ตัวอยางเล็กน้อยที่เห็นครับว่านักวิชาการหลายคนใจแคบ จะหวังทำอะไรเพื่อส่วนรวม คนที่ออกมาทำก้อกลัวเข้าตัว ไม่ก้อต้องยอมเจ็บตัว

น่าสงสารประเทศไทยครับ  แต่ก้อดีใจที่มีเวบนี้ที่ช่วยเผยแพร่ข้อมูลดีๆ  ให้คนรุ่นใหม่ที่สนใจครับ

Bibliophile [ 08 พ.ย. 2552 11:25:26 ]

ความคิดเห็นที่: 11

โดนใจ กับพวกลืมตัว แล้วหวงวิชา แสวงหาชื่อเสียง งกวิชา เกิดทั้งทีหัดเอาดีฝากไว้บ้าง คนไทยเป็นห่าอะไรไม่รู้ สวมหัวโขนแล้วถอดไม่เป็น.

เดนเธร่ [ 10 พ.ย. 2552 11:07:28 ]

ความคิดเห็นที่: 12

: เดนเธร่

โดนใจ กับพวกลืมตัว แล้วหวงวิชา แสวงหาชื่อเสียง งกวิชา เกิดทั้งทีหัดเอาดีฝากไว้บ้าง คนไทยเป็นห่าอะไรไม่รู้ สวมหัวโขนแล้วถอดไม่เป็น.

คำหลังๆ แรงไปนิดนะครับ ไม่ใช่คนไทยทุกคน เป็นบางคนเท่านั้นนะครับ คนที่ยังยึดติดตัว ูของ ู แหละครับ

noppadol [ 10 พ.ย. 2552 17:59:46 ]
noparnon@yahoo.co.th

ความคิดเห็นที่: 13

เอาแบบง่ายละกัน เราเริ่มที่ siamensis ที่นี่เลย  
    มีอะไรมาบอกเล่าเก้าสิบ  แปะๆ ไว้ เป็นความรุ้ให้ทุกท่าน
   บางเรื่องผมว่า หาที่ไหนไม่มีนะครับ  แล้วทำไงหล่ะหนึ่งปี มานั่งคุยกัน คือรวมหัวว่าเรื่องไหนดี เรื่องไหนที่อาจ  
   ช่วยกันขยายต่อให้ครบ   แบ่ง หมู่ไป  ปลา พืช แมลง  สัตว์ป่า  และแม่น้ำ ทะเล ฯ ลฯ
   เพราะเชื่อว่าทุกท่านมีความสามารถถนัดกัน แต่ละด้าน แล้วเอามารวมเล่มไว้
   ทำเป็นหนังสือนี่หล่ะ ขายกันในหมู่สมาชิกก่อน อาจจะเล่มละ 200 บาท  และขยายต่อไปร้านหนังสือผมว่า
   อย่างน้อยก็มีคนสนใจอยุ่เยอะนะ ( ราคาเบาๆ  ความรู้เพียบ แบบสารานุกรมไทย  80 บาทเอง สี่สีสวยเชียว ฮา )
   คงต้องเริ่มเก็บตังค์ค่าสมาชิก ทำแบบลงขันเป็นค่าหุ้น  ผมว่าทุกท่านยินดีที่จะสนับสนุนช่วยกันสมัครนะครับ
   อาจจะ หุ้นละ 100 บาท นักเรียนนักศึกษาผมก็ว่าไม่แพงนะ ซึ่ง ใครจะซื้อมากกว่าไม่ว่ากัน
   หมื่นหุ้นก็ 1 ล้านแล้ว เชื่อว่ามีคนสนใจแน่นอน ไม่ต้องถึงหมื่นคนก็ได้ล้านแล้ว อย่างน้อย อิอิ พี่ นณณ์ พี่ไอ้ลูกทุ่ง
   พี่ Plateen  พี่สมหมาย  แล้วก็ผม  และพี่คนที่ตอบกระทู้ข้างบน ขออภัยไม่ได้เอ่ยนาม คนละ10หุ้น
   แค่1,000 คน ก็ครบล้านแล้ว อิอิ เอามาทำ จากเล็กๆ  ไปเรื่อย เดี๋ยวออกทีวีคนจะมาช่วยเยอะเชียว ( ฝัน )  
   แม้นกระทั่งเข้าของบสนับสนุนตามหน่วยงานผมว่ามีคนอยากจะสนับสนุนเยอะนะครับ

    ประเทศไทยยังไม่เคยมีหน่วยงานไหนศึกษาแลกเปลี่ยนความรู้กันแบบในเว็บนี้เลย  ถามมาตอบไปไปเที่ยวมาเจอ
    อะไรนำมาให้ดู ของแปลก ของเก่า สารพัด ชอบบรรยากาศแบบนี้ครับ แบบนี้ครับคือสังคมคนไทย น่ารักไม่มีที่
    ไหนในโลกครับ  ขอบคุณครับ
 
    " ลุยเลยไม๊พี่ "  

 ปล.   แต่อย่ามาหวังผมกำไรนะ เอาเป็นว่า เราคืนสู่ธรรมชาติของประเทศให้คงอยู่เพื่อลูกหลานได้เรียนรู้ว่าธรรมชาติน่าศึกษาเพียงไร นะเพ่   ( ความคิดเล็กๆ  )
     

talay [ 17 พ.ย. 2552 13:50:21 ]