จดหมายจากอ.นุ้ย ถึงชาวค่ายทุกคนและผู้ที่อยู่เบื้องหลัง
ถึง นณณ์, อ้อม,เอิร์ธ และน้องๆ ทุกคน ที่น่ารัก
กลับจากถ้ำธารลอดอย่างปลอดภัย และเรียบร้อยดีมากๆ แล้วนะจ๊ะ
ก่อนอื่นต้องขอโทษด้วยที่งานนี้บอกอย่างกระทันหันเหลือเกิน จริงๆ แล้วเตรียมงานมานานเหมือนกันแต่กว่าจะนิ่งได้เวลาก็ผ่านไปแล้ว
โชคดีที่ได้รับความเอื้ออาทรจากน้องๆ ชาวสยามเอ็นซิส เริ่มจากนณณ์ และอ้อม ถึงแม้ว่าจะมีงานประจำรัดตัวอยู่แล้วก็ยังรีบเร่งติดต่อน้องๆ ให้มาช่วยค่ายเป็นอย่างดี ซึ้งใจมากๆ เลย
ตอนแรกที่ได้รับข้อมูลว่ามีน้องจะมาช่วยค่ายเริ่มตั้งแต่ 4 คนจนเป็น 10 คน ก็คิดอยู่เหมือนกันว่าเราจะคุยกันรู้เรื่องมั้ย
แล้วจะต้อนรับได้ดีมากน้อยแค่ไหนไม่รู้ แล้วเด็กๆ ล่ะจะดื้อจะซน ไม่สนใจในสิ่งที่พี่ๆ ต้องการจะให้รึเปล่า....
แต่...เมื่อมาสู่บรรยากาศของการเริ่มต้นกิจกรรม น้องๆ ชาวสยามเอ็นซิสก็น่ารักมาก มาตรงเวลาเป๊ะ ตามที่เราคุยกันไว้ทุกอย่างตอนแรกที่แนะนำตัว อาจยังไม่กล้าที่จะพูดคุยกันเท่าไร แต่พอมีเดินป่าได้แบ่งกลุ่ม ความใกล้ชิดเริ่มมีมาทีละนิดๆ
พี่ๆ ได้กระตุ้น และให้เด็กๆ รู้จักการสังเกต สิ่งมีชีวิตที่อยู่รอบๆ ตัว ได้เห็นสิ่งที่เรามองข้ามไปเยอะเลย น้องๆ ทำแต้มกันได้ดีทีเดียว อย่างมากก็ 2 แต้ม ฮ่าๆๆๆๆ (ทีแรกก็นึกว่าเยอะแล้วนะเนี่ย มากกว่า 1 แต้ม ที่ไหนได้มี 5 10 20 อีกเพียบ)
คราวนี้ไม่ต้องรีบเดินกันแล้ว ดูมันทุกที่ ที่ผ่าน เวลาของการเดินป่าก็มากขึ้น เลยทำให้ชุดที่เดินป่าชุดสุดท้าย ต้องมีรถมารับ...อิอิ
(แต่จริงๆ แล้วเป็นแผน... เพราะว่าตัวเราเองถูกผึ้งต่อย ทำให้เดินลงเขาลำบาก ... (เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย...) )
อยากจะขอบคุณน้องๆ ชาวสยามเอ็นซิสมากในตอนนี้เพราะอาจารย์บางท่านยัง ถามเลยว่า อ.นุ้ยพาเด็กมาอันตรายนะเนี่ย... ทางชันมาก แถมมองไปข้างๆ มองลงข้างล่าง เป็นเหวทั้งน้านนนน น่ากลัวจริงๆ แต่พอรู้ว่ามีน้องๆ ไปด้วย ก็อุ่นใจขึ้นมาระดับหนึ่ง อย่างที่เคยบอกว่า ก็มีอ.ชายไปด้วย แต่เรื่องความกลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นก็ระดับหนึ่ง
สุดท้ายนักเรียนก็เอาตัวรอดปลอดภัยกลับมาพร้อมกับความรู้ที่ได้จากพี่ๆ แถมสนุกสนานกับการเล่นน้ำตก ขนาดมีแค่เข่าก็สนุกกันมากโขเลยทีเดียว
ยังไม่หมดเท่านั้น...เด็กๆ เอาแรงที่เก็บไว้จากส่วนลึกของร่างกาย มาเดินป่ากันอีก ทั้งป่าบก และในน้ำ เดินกันเข้าไป...
ถึงแม้จะดึก และเหนื่อย แถมง่วงอีกต่างหาก ยังมีแรงถามโน่นนี่กันตลอดเวลา แล้วเสียงดังขนาดนี้
"สัตว์ทั้งหลายจะออกมาโชว์ตัวให้ดูมั้ยนี่" ซึ่งเป็นการคิดในใจระหว่างที่แอบดูพฤติกรรมเด็กๆ
แต่ที่สำคัญพี่ๆ ก็ไม่หมดความพยายาม...เสียงเรียก น้องค่ะ น้องครับ ฟังครับ ดูครับ....อธิบายให้ความรู้ตลอด...
ได้ข่าวว่าหลายคนเป็นขวัญใจเด็กๆ ...เกาะติด ขอลายเซ็น ถ่ายรูปกันสารพัดจะทำได้
เรื่องที่ให้ความรู้ และเห็นสัตว์อะไรบ้าง จะรอดูรูปที่ถ่ายกันสวยๆ ...จากตากล้องฝีมือเยี่ยมทั้งหลายละกันนะ
อยากให้ฟังเรื่องเล่าจากเด็กๆ จังแล้วจะเก็บความทรงจำที่ดีดีของนักเรียนมาถ่ายทอดให้ฟังต่อนะจ๊ะ
ขอบคุณทุกคน นณณ์ อ้อม และเอิร์ธ พร้อมทั้งสมาชิกชาวสยามเอ็นซิสทั้ง 9 คน และในเว็บด้วย
ที่ทำให้... "ค่ายวิทย์ที่ธรรมดาๆ กลายเป็นค่ายที่มีคุณค่าน่าจดจำ อยู่ในความทรงจำของพวกเราตลอดไป"....
ขอบคุณรอยยิ้ม และมิตรภาพที่ดีที่มีให้กันมาตลอด
ในนามตัวแทนของ..ชมรมวิทยาศาสตร์ สาธิตจุฬาฯ
อ.นุ้ย
...แก้ไขเมื่อ 26 ม.ค. 2553 09:51:40
นณณ์
[ 26 ม.ค. 2553 09:50:16 ]