ความคิดเห็นที่: 20
ลองแปลนะ
คนเพิ่นย้องเถิงถิ่นแดนอีสาน = คนเขาพูดยกย่องแผ่นดินอีสาน
ว่ามีของบูฮานเต็มอยู่ภายพื้น = ว่ามีของโบราณอยู่ทั่วไป
เฮามาพากันสร้างฮักษาสืบต่อ = ให้พวกเราพากันรักษาไว้ให้ลูกหลานต่อไป
ของดีมีอยู่แล้วอย่าไลถิ่มเป่าดาย = มีของดีแล้วอย่าปล่อยทิ้งให้เสียเปล่า
เพิ่น = ท่าน,เขา
ย้อง = ยอ,ยกย่อง
เถิง = ถึง
บูฮาน = โบราณ
เต็มอยู่ภายพื้น = มีอยู่อยู่ดาษดื่น (หล่นอยู่เต็มพื้น)
เฮา = เรา,พวกเรา
สร้าง = ทำ,บูรณะ
ฮักษา = รักษา
สืบต่อ = ให้คงอยู่ต่อไป
ไลถิ่ม = ทิ้งขว้าง
เป่า = ไม่มีอะไร (เช่น คุเป่า หมายถึง ถังเปล่าๆ ไม่มีอะไรข้างใน)
ดาย = เสียดาย
ใจความน่าจะ เหมือน คห11 ครับ
ปลาคาบของ
[ 09 พ.ย. 2550 03:38:16 ]