ความคิดเห็นที่: 7
อ่า เรื่องเป็นฉะนี้นี่เอง เพราะเราล่าสัตว์ผู้ล่าที่อยู่บนสุดของห่วงโซ่อาหารในระบบนิเวศแม่น้ำไป เช่น จระเข้ ส่วนนกนักล่า เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงสภาพถิ่นอาศัย ทำให้มันปรับตัวให้อยู่ไม่ได้ในพื้นที่หลายๆ ส่วนของแม่น้ำ ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีผู้ล่ามาคอยควบคุมสมดุลย์ ประกอบกับตัวเราเองทำหน้าที่เป็นผู้ล่าซะเอง แต่เก็บเกี่ยวกันจนเกินพอดี
ซึ่ง เรียกว่า เป็นการอยู่เพื่อกิน ไม่ได้กินเพื่ออยู่ตามบทบาทของผู้ล่าในห่วงโซ่อาหาร
ส่วนไอ่เจ้า sucker นี่ก็ดันปรับตัวให้อยู่รอดได้อย่างดีเยี่ยม พร้อมเบียดเบียนปลาประจำถิ่นซะ
เมื่อคืนได้มีโอกาสไปนั่งคุยกับพี่นณณ์ แล้วฉุกคิดในสิ่งที่พี่ท่านได้พูดถึงอดีตที่กล่าวไว้ในวรรณกรรมของ สุนทรภู่ครูกลอนอักษรศรี เลยไปหามาอ่าน ตัดตอนมายกตัวอย่างให้ดู จากนิราศเมืองแกลง
ถึงชะแวกแยกคลองสองชะวาก ข้างฝั่งฟากหัวตะเข้มีมะขาม
เข้าสร้างศาลเทพาพยายาม กระดานสามแผ่นพิงไว้บูชา
ตะลึงแล แต่ล้วนลูกจระเข้ โดยคะเนมากมายทั้งซ้ายขวา
สักสองร้อยลอยไล่กินลูกปลา เห็น แต่ตากับจมูกเหมือนตุ๊กแก
อ่านแล้วรู้สึกอิจฉาคนรุ่นก่อน พอย้อนกลับมาพูดถึงอนาคตสัตว์ป่าเมืองไทยแล้วยิ่งคิดไปก็ยิ่งเศร้า ฤาจะไม่มีเอาไว้ให้ลูกหลาน เหลน โหลน ลื่อ ได้ดู
...แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 2550 12:16:03
B-Herp
[ 23 พ.ย. 2550 12:10:19 ]