ล่องลำโขงแอ่วลาวเนาเขมร

ขัวงามข้ามลำของ ปุยเมฆครองจอมภูศรี

บาเจียงเจริญดี ในที่นี่เมืองปากเซ
 

ห้าพันกีบแม่นซาวบาท อย่าคิดพลาดให้หุนหัน

ใช้ทีควักหลายพัน พาให้ฝันว่ามั่งมี
 

ฮ้อยปายโลโอ้เฮือนพัก เป็นตาฮักสรวงสวรรค์

โครมครืนโถมถั่งพลัน สุดที่ฉันจำนรรจา
 

ฟองน้อยหลายร้อยล้าน ดั่งเดือดผล่านผลาญใจฉัน พลิกพื้นตื่นขึ้นผลัน เอกอนันต์พลังกาย
 

ไม้ไผ่กับความคิด ผลผลิตที่สั่งสม

สมองประชาชน ในแห่งหนคนสามัญ

หมู่ปลาอันหลายหลาก ถูกจัดฉากให้เลือกสรร

มัศยานานาพันธุ์ ทรัพย์อนันต์มหานที
 

รัฐรุจเร่งรัดสร้่าง ปรับเส้นทางแห่งวิถี

ประโยชน์ประชาชี หนทางนี้สังคมนิยม

หนทางข้างฝรั่ง เรสิดังใช้ขนถ่าย

ข้ามผ่านแก่งแรงร้าย แต่เบื้องท้ายกับรกร้าง
 

เถาวัลย์อันประหลาด ถามไม่ขาดเถาอิหยัง

จั๊กแหล่ว ที่ได้ฟัง ปล่อยให้นั่งอย่างวยงง

สัณฐานคล้ายกระดึง กระบือขึงคอระหง

ช่วยด้วยช่วยตอบตรง ผมนั่งงงมาแสนนาน

ไอ่หยา นั่นน้ำตก ใจกระดกตกตาตุ่ม

เรือเฉียดไอน้ำคลุ้ง พอจรุงให้เย็นใจ

หลี่ผี แก่งน้ำร้าย เคยถูกป้ายให้เดียดฉันท์

สถานะปัจจุบัน ถูกสร้างสรรให้งดงาม
 

ต่อแดนกัมพูเจีย อย่าอ่อนเพลียให้เยื้องย่าง

เฮ็ดเอกสารวาง แล้วเดินย่างตามทางจร