ขอสอบถามเรื่องการขนย้ายปูแสม(เป็น)หน่อยครับ

ที่จริงปูแสมนั้นเคลื่อนย้ายได้ง่ายมาก ยิ่งถ้าเป็นกลางคืน มันมีความจำเป็นต้องขนกลางวันแดดเปรี้ยงๆแค่ไหนครับ ถ้าจะขนกลางวันจริงๆให้ออกเดินทางอย่างช้าแปดโมงเช้าก็ไม่ต้องระวังอะไรมาก หาทางมะพร้าวทางจากสุมๆบนพื้นน้ำขลุกขลิกก็พอแล้ว

ถ้ากลัวน้ำร้อนก็หาน้ำแข็งเกล็ดมาคอยหยอดไว้หน่อย แต่ระวังอย่าหยอดเยอะเกินนะครับ
 

สถานีต่อไป (คลองนกยาง ศาลเจ้าพ่อศรีนิล) มีสภาพเป็นคลองกว้างประมาณ15 เมตรพื้นเป็นทรายหน้าเลน สองฝั่งมีต้นโกงกางขนาดใหญ่ขึ้นอยู่ทั่วไป พื้นที่บริเวณนี้ไม่มากมายนัก ยาวประมาณ 50 เมตรเท่านั้น นอกนั้นจะเป็นชุมชนหนาแน่นและป่าโกงกางก็ถูกตัดถางโดยหน่วยงานราชการ เพื่อทำคลองคอนกรีตระบายน้ำ บริเวณจุดที่จะนำพวกเค้าไปปล่อยอยู่ติดกับสวนสาธารณะ ตามภาพครับ

ขอบคุณ คุณหนึ่งมากครับที่ให้กำลังใจ

เดิมพื้นที่มีปูแสมอยู่อย่างชุกชุม(สมัยผมเด็กๆ)แต่เนื่องจากปัจจุบันความเจริญของเมืองขยายตัวมาต้องตัดทำลายต้นโกงกางและต้นแสมที่เคยมีอยู่เดิม(ตามภาพประกอบ) ทำให้จำนวนปูลดน้อยลงเรื่อยๆเพราะไม่มีที่อยู่และถูกจับไปทำส้มตำกันเยอะเกิดไม่ทัน จนมาเมื่อปีที่ผ่านมามีกลุ่มคนจำนวนหนึ่งพยายามที่จะอนุรักษ์พื้นที่ส่วนที่เหลืออันน้อยนิดนี้เอาไว้ ผมอยากมีส่วนช่วยเติมเต็มระบบนิเวศพร้อมกับกระตุ้นจิตสำนึกในการดูแลทรัพยากรป่าชายเลนไปพร้อมกันด้วย จึงคิดว่าการนำปูแสมไปปล่อยจะช่วยกระตุ้นให้เกิด การละเว้นป่าชายเลนผืนสุดท้ายนี้เอาไว้ อย่างน้อยก็เพื่อให้ปูได้อยู่ครับ..

อ่อปูแสมที่อยู่ดั้งเดิม เป็นก้ามแดงชนิด Chiromantes  sp.

ผมเข้าใจเรื่อง เอเลียน แล้วครับ พยายามระมัดระวังอยู่เหมือนกัน

ในมุมมองส่วนตัว จากภาพนั้นคิดว่าปูแสมอยู่ได้ครับ ถ้าไม่มีการทำให้แย่กว่านี้ การปล่อยก็ไม่ต้องทำอะไรมาก ก็หาภาชนะที่ไม่สูงมาก ใส่ปูพร้อมทางมะพร้าวที่ขนมา แล้วมันจะเดินออกไปเอง แต่รบกวนหาที่ร่มๆให้มันด้วยนะครับจุดที่จะปล่อยน่ะ

ขอขอบคุณทุุกความเห็น เป็นคำแนะนำที่ดีและมีประโยชน์มากๆ ผลเป็นอย่างไรจะรายงานให้ทราบครับ

สำหรับปูเจ้าถิ่นเป็นปูแสมชนิด Perisesarma eumolpe ซึ่งเดิมรู้จักกันในชื่อ Chiromantes eumolpe นั่นแหละครับ