เถาวัลย์ในแก่งกระจาน

เมื่อวันเสาร์ อาทิตย์ ที่ผ่านมาผมได้รับเชิญจากกลุ่มนักอนุรักษ์ที่ไม่เห็นด้วยกับโครงการสางเถาวัลย์ เพื่อให้ข้อมูลและเสวนา บริเวณแคมป์บ้านกร่าง และเดินเข้าไปดูแปลงศึกษา หลังจากนั้นกลางคืนมีการจัดเสวนา งานนี้มีสือมวลชนจาก ช่องทีวีไทย pbs และข่าวสด ทำข่าวและสังเกตการณ์  กลางคืนมีเซอร์ไพรซ์ ที่หัวหน้าคนดังและทีมวิจัยลงมาพูดคุยด้วย ผมขอพูดในส่วนเกี่ยวกับทีมนักวิจัยและงานวิจัย ส่วนอื่นทุกคนลองติดตามจากข่าวของไทยพีบีเอสหรือข่าวสดในสัปดาห์นี้ ที่น่าจะให้รายละเอียดมากพอสมควร จากที่ได้ลองคุยกับทีมวิจัยผมคิดว่าเป็นทีมที่มีความเป็นมืออาชีพและมีจรรยาบรรณสูง และคิดว่าคงไม่น่าจะต้องกังวัลถึงความลำเอียงเข้าข้างฝ่ายใดหรือทำตามแรงกดดันต่างๆ  และอีกหกเดือนข้างหน้าถึงจะทราบเสร็จและรายงานผล นอกจากนี้พื้นที่ที่มีปัญหาจริงไม่ได้กว้างอย่างที่คิด ที่รุนแรงมากมีห้าหมื่นไร่ (จากที่หัวหน้าพูด) และหกเดือนนี้เป็นแค่ข้อมูลเบื้องต้น ซึ่งจะมีการศึกษาระยะยาวอีกต่อไป ทีมวิัจัยได้กล่าวเองว่าเถาวัลย์มีความสำคัญในระบบนิเวศ แต่ที่กังวลคือ เฉพาะที่แก่งกระจานทีมากเกินไป จนกลัวว่าป่าจะฟื้นตัวไม่ได้ และอาจจะลามไปที่อื่น ส่วนปัญหาต่อสัตว์ใหญ่ เช่น ช้างไม่น่าจะมี เพราะปีที่ผ่านมาหนึ่งในทีมวิจัยผมกองมูลช้างมากว่าร้อยกอง ในบริเวณโป่งพรม และผมก็สังเกตเห็นด่านสัตว์เต็มไปหมดในบริเวณแปลงวิจัย อีกทั้งข้อมูลที่ผมถ่ายมาจากที่อุทยานฯ ก็แสดงให้เห็นเองว่าบริเวณที่สัตว์เยอะก็คือ บริเวณป่าที่มีเถาวัลย์ขึ้น (ดูในรูป) สุดท้ายผมลองกระซิบถามทีมวิัจัยเป็นการส่วนตัวถึงแนวทางการสางถ้าจำเป็น เค้าบอกว่าคงไม่ได้ทำทั้งหมด  ตัดเฉพาะเถาวัลย์ที่เป็นปัญหาและอาจจะเลือกเป็นบางบริเวณกระจายเป็นแปลงย่อยๆและค่าใช้จ่ายอาจจะไม่ได้มากอย่างที่หลายคนคิด  พอสางแล้วจะเอาต้นไม้เบิกนำโตเร็วปลูกต่อเพื่อกันไม่ให้เถาวัลย์ฟื้นตัว  ได้ลองไปดูและพูดคุยแล้วผมคิดว่าคงต้องติดตามกันต่อไปในอีกหกเดือนข้างหน้า และคาดว่าคงจะได้ข้อมูลระดับหนึ่ง แต่ผมคิดว่าคงต้องศึกษาอีกระยะหนึ่ง (4-5 ปี) ถึงจะพอมองเห็นภาพอะไรมากขึ้นจนกระทั่งกำหนดเป็นนโยบายได้