ทุกท่านครับ "เหตุใดแมงมุมจึงไม่เป็นที่นิยมศึกษากันในประเทศไทย"

น่าจะถามผิดแล้วล่ะครับ ที่จริงมีคนศึกษาในระดับต่างๆอยู่นะครับ คนสนใจก็มากขึ้นไปอีก เพียงแต่กลุ่มสายที่ศึกษาสัตว์ต่างก็มีภาระที่ต้องทำ ความเข้มข้นในการศึกษาอาจจะน้อยกว่ากลุ่มหลัก มืออาชีพสมัครเล่นก็มี เพียงแต่ผลงานของกลุ่มหลังนี่ยังไม่มีการตีพิมพ์เผยแพร่ เป็นความรู้ที่แบ่งปันกันในกลุ่มหรือระหว่างกลุ่มเท่านั้น ไม่เชื่อลองสืบค้นข้อมูลดีๆสิครับ จะเจอความรู้แบบแทบเผาตำราทิ้งมากมายเลย

เห็นด้วยกับทุกท่านครับ ^^

มีคนทำแมงมุม และมีผลงานพวกวิทยานพนธ์ กับซีเนียร์โปรเจ็คกระจายอยู่ที่ม.ช. มหิดล ม.ก. และ ม.อ.ครับ เท่าที่ทราบ

ในระดับมัธยมก็มีครับ ตามนี้ครับ http://www.vcharkarn.com/project/upload/0/129_1.pdf

สมัยผม ตอนประถมปลูกต้นหอม กรองน้ำเป็นก็เริดแล้ว ถ้าได้คะน้ามาซักต้นหรือสองต้น เอโลด เออโทษทีไม่ใช่อ่ะ เป็นเปอร์เซ็นนิ 85 เปอร์เซ็นต์ขึ้น
 

     ถ้าถามถึงเรื่องนี้ผมคิดว่ามีหลายปัจจัยครับ  ถ้าถามว่ามีคนศึกษาน้อยไหม ผมคิดว่าไม่นะมีคนศึกษานอกตำราก็เยอะ  ผมเองก็เป็นหนึ่งในนี้ครับผมชอบเป็นการส่วนตัว  แต่ถ้าถามว่าทำไมมีคนเรียน คือ เรียนในมหาวิทยาลัยด้านนี้เลย ผมก็ต้องบอกว่าน่าจะน้อย (ตามความคิดของผมเอง)
     ผมรู้จักอยู่คนจบ กีฏวิทยา มา ก็ไปทำงานที่โรงงานผลิตยาฆ่าแมลง  และเธอกำลังเรียนต่อ ป.โท  แต่คนละด้านกัน  ผมก็ถามว่าทำไมไม่เรียนต่อด้านที่ตัวเองเรียนมา เธอตอบว่าหางานยาก ถ้่าจะเรียนให้สุดๆ เลย ก็ต้องเป็นอาจารย์  ซึ่งผมคิดดูแล้วก็มีเหตุผลเหมือนกันที่เธอจะไม่เรียนต่อในด้านที่เรียนมา
     อีกอย่างเรื่องทุนวิจัยอะไรนั่น ผมว่ามีนะผมว่าทางรัฐบาลก็อุดหนุดงบประมาณด้านนี้อยู่  เพียงแต่ว่าต้องดูว่าทางภาครัฐให้ความสำคัญกับงานวิจัยด้านใดอยู่  ซึ่งแน่นอนประเทศไทยอยู่ในประเทศที่กำลังพัฒนา  แน่นอนเงินทุนวิจัยต่างๆ ก็ย่อมจะไหลเทไปทางด้านนั้นเป็นจำนวนมาก  ที่ผมพูดแบบนี้เนื่องจากผมมีเพื่อนที่ได้ทุนเรียนทั้ง โท และ เอก เป็นจำนวนหลายคน ในด้านเคมี  และเงินวิจัยก็มากมายมหาศาล
     ส่วนเรื่องสัตว์หรือเรื่องการอนุรักษ์หรือการเรียนรู้จึงเรื่องระบบนิเวศ ผมคิดว่าทางรัฐเองก็ให้ความสำคัญแต่ไม่มากเท่าด้านอื่นมากกว่า  แต่ก็ใช่่ว่าไม่มีีใครสนใจนะ ผมก็เป็นมีคนสนใจเรื่องแมงมุมกันอยู่  แต่ส่วนมากที่ผมรู้จักก็ในแวดวงแคบๆ ออกสำรวจกันเองทริปเล็กๆ  ทำสนุกๆ ถือเป็นการพักผ่อนในตัว  และเมื่อค้นพบกับคำตอบที่ตอบคำถามของตัวเองได้ ก็แค่เกิดความภาคภูมิใจกันเองแค่นั้น  ซึ่งบางเรื่องนั้นผมก็มั่นใจอยู่แล้วว่ามีท่านผู้เชี่ยวชาญได้ศึกษาเอาไว้  แต่การที่ได้ค้นหาซึ่งคำตอบเองก็เป็นเรื่องสนุกเล็กที่ผมรักที่จะทำ ครับ