จะดีใจหรือเสียใจดี? บ้านผมก็มีฝาย...?

อู้หู O_O
 

ตายๆๆๆๆ ทุก 50 เมตร จะกักอะไรกัน - -"

เห็นแล้วเศร้าใจค่ะ 

ส่วนตัวยายอ้วนพยายามค่อยๆ สร้างความรู้ความเข้าใจในเรื่องฝายกับที่ทำงานอยู่เรื่อยๆ 

หลายคนเริ่มเห็นด้วย แต่ปัญหาคือ คนจากที่อื่น เช่น นักศึกษา บริษัทใหญ่ๆ 

เข้ามาในพื้นที่เพื่อสร้างฝาย บางครั้งเค้าก็ห้ามไม่ได้ ได้ยินข่าวทีไรก็เศร้าใจค่ะ 

ฝายยังดูใหม่อยู่ รบกวนติดตามผลด้วยครับ โดยเฉพาะกระสอบชุดนี้ ผมอยากรู้เหมือนกันว่ามันจะอยู่ได้นานแค่ไหน แล้วทรายที่อยู่ในกระสอบไปไหน มีการบำรุงรักษาหรือเปล่า น้ำขังหลังฝายในหน้าแล้งมีลูกน้ำ(ลูกยุง)หรือเปล่า

ทำฝายกันอย่างกับเป็นแฟชั่น

ขอตอบในมุมมองของผมเกี่ยวกับฝายนี้นะครับ (น่าร้องไห้ครับ) มันไม่ใช่ฝายแต่เป็นน้องๆเขื่อนเลยนะครับ น่าจะลองสอบถามคนที่อยู่ในพื้นที่ส่วนใหญ่ว่าเขาต้องการหรือไม่ ในการสร้างฝายแบบนี้เขารู้ถึงผลดีผลเสียของการสร้างฝายแบบนี้หรือไม่ (ไม่ใช่การต่อต้านฝายนะครับ) แต่คนสร้างน่าจะมองถึงผลในอนาคต ได้น้ำ(น้อยๆ)แต่สูญเสียความหลากหลายทางชีววิทยาส่วนใหญ่  ไม่ใช่การชี้แนะ แต่การเปิดพื้นที่เพื่อให้ใครมาทำอะไรก็ได้ในพื้นที่ ผมมองว่ามันทะแม่งๆอยู่ ใครจะมาทำอะไรในพื้นที่ของเขา(คนอยู่ในพื้นที่นั้นๆ) ยกตัวอย่างกรณีหน่วยงานจากต่างท้องถิ่นมาสร้างฝาย ให้ชุมชน นักศึกษาจากสถาบันต่างๆที่ต้องการช่วยเหลือสังคมชนบท ด้วยการสร้างฝาย(ฉิ่งฉับทัวส์ หาผลงาน ไม่รู้จะทำอะไรดี) ผู้นำท้องถิ่นยังโฆาณาว่า ขนาดอบต. หรือมหาลัย ที่นั่นที่นี่ยังมาดูงานที่บ้านฉันเลย ยังให้ความสำคัญกับบ้านฉันเลย (สร้างเสร็จแล้วทิ้งปัญหามากมายไว้ให้เจ้าของพื้นที่) ได้หน้ามาพร้อม กับปัญหาแล้วก็มาคอยแก้ไขปัญหากันทีหลัง เจ้าของพื้นที่ยังนึกไม่ออกเลย ปัญหาเรื่องของจิตสำนึกและทัศนะคติของคนบ้านเรายังล้าหลังเพื่อนบ้านอยู่มาก โอ้ย ! คิดเยอะก็ปวดหัวเยอะ ขอเจริญสุราสมาธิก่อนนะ คิดออกก็จะมาแบ่งปันความคิดใหม่ อย่าว่ากันนะ (เราไม่ร้อง เขาก็ว่าเราชอบเราเห็นด้วยจริงไหมครับ)

น้ำตกบนสันภูพาน ตำนานรัก "เฒ่าโต้" ที่กระโดดหน้าผาสูงชันลอยละลิ่วลงสู่สายน้ำตกเบื้องล่าง เพื่อพิสูจน์ความรัก ตามคำท้าของสาวเจ้า

สรุปแล้วจบแบบแฮปปี้ เอนดิ้ง