ไปดูไอ้เข้ที่บึงบอระเพ็ดมาครับ

เขียนโดย นณณ์ Authenticated user เมื่อ 25 มกราคม 2557

เข้สเคป "นั่นๆคือจระเข้เหรอพี่?" น้องในชุดนักศึกษาสองคนตัวหอมๆ มายืนอยู่ข้างผมเหนือลม "ครับ" ผมตอบ ตาไม่ได้ละจากกล้อง "ขอดูผ่านกล้องพี่หน่อยสิ หนูมองไม่เห็นเลยอ่ะ" "เอ่อ กล้องพี่มันก็ไม่ได้เห็นใกล้นักหรอกครับ" ผมบอกน้องไปตามตรง คือเลนส์ 300 ถึงแม้กล้องจะมีตัวคูณมันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเท่าไหร่สำหรับไอ้เข้ที่อยู่ไกล ขนาดนั้น "ลองดูก็ได้ครับ" ผมถอยออกลดระดับขาตั้งให้น้องลองส่องดู ส่วนผมก็ถอยมาส่องน้องแทน "จริงด้วยพี่ เห็นชัดขึ้นหน่อยเดียว" "ไหนๆดูบ้าง" น้องอีกคนขอเพื่อนดู "ไอ้เข้จริงด้วย" เธออุทาน แล้วก็ส่องอยู่สักพัก "ขอบคุณค๊า" แล้วเธอสองคนก็ไปกินไก่ย่างกันต่อ

ไอ้เข้ค่อยๆว่ายจากซ้ายมือของหาดไปทางขวา ผมก็เดินตามไปเรื่อย "นู้นไงๆๆไอ้เข้" คุณป้าที่กวาดใบไม้อยู่ตรงกลางหาดตะโกนบอกผม เมื่อสักครู่ตอนเดินผ่านผมถามแกอยู่ว่าวันนี้เห็นไอ้เข้ไหม สักพักคุณน้องร้านข้าวที่ผมเพิ่งกินก็ออกมาอีกคน "คุณๆๆนู้นไงๆมาแล้ว" ผมหันไปพยักหน้ายิ้มๆ "นั่น ไอ้เข้ใช่ไหมน้อง?" เสียงพี่คนหนึ่งตะโกนถามมาจากวงส้มตำในร้าน "ครับ" ผมตอบ ก่อนที่ทุกคนในวงจะกรูกันออกมาดู ฮือๆฮาๆ เอามือถือออกมาถ่ายรูปแล้วก็กลับไปล้อมวงกันต่อ

จระเข้ว่ายเลยหาดไปสักหน่อย ผมลุ้นให้มันขึ้นหาดเลยไม่อยากเข้าไปใกล้น้ำมากนัก ยังรักษาระยะอยู่แถวๆแนวถนนๆ ตาส่องไปเรื่อย "ดูไรน้อง" เสียงห้าวดังมาจากด้านหลัง ผมละสายตาจากกล้องเจอพี่เสื้อแดงตัวใหญ่ "ไอ้เข้ครับพี่" ผมตอบ "เออๆ ไอ้ตัวในหนังสือพิมพ์ใช่ไหม อยู่ตรงไหน?" ผมชี้ให้พี่แกดู แกไม่เห็น แกเลยยื่นหน้ามาเล็งเอากับนิ้วที่ผมชี้ แก้มแทบจะแนบกัน แกเล็งจนคิ้วขมวดหนวดกระดิก หนักเข้าเลยบอกแกไปส่องดูตรงกล้องผมแล้วกัน "เออๆๆๆเห็นแล้ว เทห์หว่ะ แม่งอยู่คอนหวั่นมาตั้งแต่หนุ่มๆ เพิ่งเคยเห็นไอ้เข้ในบึงนี่แหล่ะ" แล้วแกก็ยืนเท้าสะเอวอยู่กับผมตรงนั้น ดูไอ้เข้ กำลังค่อยๆเคลื่อนตัวใกล้เข้าหาดมาเรื่อยๆ มันเล็งนกตีนเทียนฝูงหนึ่งที่อยู่ตรงนั้น นกเริ่มรู้ตัวและกระสับกระส่าย "พี่ มันขึ้นฝั่งยัง?" เสียงของน้องสาวสองคนแรก "หนูวิ่งตามมาดูเนี๊ย อยากเห็นมันขึ้นฝั่ง" "ไม่ขึ้นมั๊งวันนี้ ไปดูในบ่อเห๊อะ" ผมแซวน้อง "ไม่พี่ มันไม่เหมือนกันแหม อยากดูตัวนี้ในบึง" แล้วเราสี่คนก็ยืนดูกันอยู่ตรงนั้น รถพ่อ แม่ ลูก ขับผ่านมา ชะโงกหน้ามาถาม พอเห็นไอ้เข้ก็ออกมายืนมุงดูกัน เป็นกลุ่มบุคคลเกินกว่า 5 คนเลยทีเดียว...

บรรยากาศบางส่วนในช่วงสักครึ่งชั่วโมงที่ผมอยู่กับไอ้เข้แห่งบึงบอระเพ็ด ที่หาดซึ่งเคยเป็นจุดเล่นน้ำเชือกถูกนำมากั้น ป้ายห้ามเล่นน้ำเอามาแปะ จระเข้กลายเป็นสิ่งที่คนมาถามหา มากกว่ามาเล่นน้ำ ชาวบ้านเริ่มปรับตัวอยู่กับมันได้ คนอยากมาดู ผมเชื่อว่าคนไทยทุกคนเคยได้ยินเรื่องจระเข้แห่งบึงบอระเพ็ด และคนรุ่นนี้นึกภาพไม่ออกว่าจระเข้จะมีอยู่ในบึงอยู่ใกล้ๆกับคนได้อย่างไร ผมเชื่อว่าคนไทยเกือบทุกคนเคยเห็นจระเข้ในบ่อกันมาแล้ว แต่เหมือนที่น้องสาวบอก "มันไม่เหมือนกัน" สัตว์ในธรรมชาติมันมีความขลังของมันที่สัตว์ในที่กักขังไม่อาจเปล่งออกมาได้ จระเข้มันกลายเป็นจุดขายไปแล้ว แต่ในที่สุดแล้วไม่รู้ว่าใครจะเป็นคนตัดสินว่าจระเข้ตัวนี้จะได้อยู่ในบึง อย่างอิสระต่อไปหรือไม่...