โจทย์เก่า...

เท้าความเดิมจากกระทู้นี้
http://siamensis.org/webboard/topic/4443


ก็มีโจทย์ที่น่าสนใจในประเด็นหางหาย (คุณคนกินกบก็มาแถลงไขไว้แล้ว) เลยรอเวลาให้เด็กๆพัฒาจนมาถึงระยะหนึ่ง (ขี้เกียจเริ่มตั้งแต่แรก) เลยเก็บเอามาถ่ายภาพเป็นระยะๆเท่าที่จะทำได้ แม้ภาพจะไม่เนียนกิ๊กอย่างต้นเรื่อง (ความต่างทั้งฝีมือ และขี้เกียจจัดฉาก) แต่ก็พอดูได้ในสาระสำคัญ

ในภาพจะระบุวัน และเวลาที่ถ่ายไว้ด้วยนะขอรับ

Comments

ความเห็นที่ 1

ต่อๆๆๆ
ส่วนปลายหางเริ่มดำๆแล้ว autolysis ได้เริ่มแล้ว เห็นขาหน้าขวาแล้ว รู้สึกว่าหางสั้นลงแล้ว สั้นลงไปอีก หางเหลือไม่ถึงความยาวปลายหัวถึงก้นแล้ว หด

ความเห็นที่ 2

ต่อๆๆๆๆ
จู่ๆขาหน้าขวาก็หดกลับไปอยู่ในช่องเหงือก ส่วนข้างซ้ายยังอยู่ปกติ ดูสิว่ามันหดไปยังไงของมัน อีกสักรูป หน้าตรง ไม่สวมหมวก หางค่อยๆหดหาย ก่อนกลับมาโพสต่อหลังพระอาทิตย์ขึ้น

ความเห็นที่ 3

พระอาทิตย์ขึ้นแล้วนะพี่ ไม่เห็นมาเลย

ความเห็นที่ 4

น่าสนใจยิ่งนัก 

ความเห็นที่ 5

พัฒนาการของอ๊อดน่อยตัวนี้ดูจะช้าๆกว่าปกติ ทั้งนี้อาจเป็นเพราะปริมาณออกซิเจนที่จะแย่กว่าในบ่อหน้าบ้าน ที่จริงก็แก้ได้ด้วยการขยันเปลี่ยนน้ำแต่ก็ไม่ได้ทำ
no1-17.jpg no1-18.jpg no1-191.jpg no1-19.jpg

ความเห็นที่ 6

เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เพราะเดี่๋ยวจะไม่อยู่บ้าน เลยขอตัดตอนเอาอีกตัวที่ถ่ายไว้คู่ๆกันมาต่อพัฒนาการ อีกทั้งตัวเดิมมีปัญหาขาที่พับกลับเข้าไปไม่ยอมออกมาอีกทำให้มันไม่สามารถเกาะถังพลาสติกได้สะดวก ซึ่งคิดว่ามีผลต่อพัฒนาการของผิวหนังของมันด้วย เพราะเท่าที่ดูตัวอื่นๆ ผิวจะเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วเมื่อมันใช้ชีวิตส่วนใหญ่พ้นจากน้ำแล้ว

ดูรูปไล่ไปเลยแล้วกัน พอกลับบ้านแล้วจะถ่ายตัวนี้อีกสักรอบครับ
no3-1.jpg no3-2.jpg no3-3.jpg no3-4.jpg no3-5.jpg no3-6.jpg

ความเห็นที่ 7

แจ่มเลยพี่ หดกันเห็นๆ


ความเห็นที่ 8

ลูกอ๊อดปาดอะไรอ่ะพี่?

ความเห็นที่ 8.1

Polypedates leucomystax

ความเห็นที่ 9

กลับมาดูตัวที่สามกับตัวแรกที่ถ่ายล่าสุด ก่อนเอาไปปล่อยแระ
no3-7.jpg ตัวแรก หลังจากลดน้ำจนมันยืนได้สบายๆ ตอนนี้ขาที่หดเกลับได้โผล่ใหม่แล้ว