ปู่ระอา..ที่ป่าละอู

โดยทั่วไปการจ้องหน้าลิงค่างเขม็งเป็นนัยแห่งการทายท้า (อันพฤติกรรมคนเองก็ไม่ต่างจากลิง... อย่าไปอายลิงหละ แต่ถ้าจ้องหน้าด้วยสายตาละห้อยนั่นเป็นอีกเรื่องหนึ่งคือเรียกร้องขอความ สงสารเห็นใจ)
ลิงป่าโดยแท้ที่มีสัญชาตญาณดิบตามธรรมชาติแม้จ้องหน้าก็บ่เคืองแค้น เพราะเขาฉลาดพอที่ไม่อยากมีเรื่องโดยไม่จำเป็น แต่ผู้ใดอยากหาเรื่องก็มิใช่เรื่องยาก เป็นต้นว่าอาจทำท่าทีรักสัตว์แบบผิดกาละ โดยพยายามเข้าไปแตะเนื้อต้องตัวสมาชิกในฝูงหรือลูกเล็กเด็กแดง ซึ่งเท่าที่ทราบจากพรานเขาว่าลิงเสนนี่แหละเหี้ยมสุด (โม้ เปล่าหว่า)... ไอ้กระผมก็ไม่กล้าลองเพราะไม่ชอบแสดงกริยารักสัตว์หรืออยากทำให้คนอื่นเห็น ว่าเรารักสัตว์จากการแสดงกริยาดังกล่าว เพราะมักเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้ผู้ที่รักสัตว์แบบครึ่งๆ กลางๆ อยากหาเขามาเลี้ยงซะนี่ ก็ต้องเอามาจากป่าแทบทั้งนั้น... เพียงแต่เมื่อลับตาก็ต้องแกล้งกันมั่ง เช่น เขกกบาล หรือจับดีดหู ฮ่าๆๆๆ
แต่ลิงเลี้ยงรวมทั้งลิงกึ่งธรรมชาติ โดยเฉพาะฝูงลิงแสมที่อยู่ในชุมชน หรือชุมชนเข้าไปแย่งที่เขา ต้องระวังให้จงหนัก เพราะอยู่ใกล้มนุษย์หรือโตขึ้นมากับมนุษษ์จึงรู้สันดานกันและกันเป็นอย่างดี ลิงเหล่านี้เขามีวิธีประเมินสถานการณ์แล้วรู้ด้วยว่ามนุษย์ตนใดกลัวหรือขาด ความยำเกรงพวกเขาหรือไม่เพียงใด ดังนั้นหากตะบะไม่แก่กล้าพอก็อย่าไปจ้องหน้าเขานานๆ แกล้งซื่อบื้อทำไม่รู้ไม่ชี้เสียดีกว่า...  แต่เมื่อต้องเผชิญกับลิงเหล่านี้จะปลอดภัยกว่าหากมองผ่านๆ กวาดสายตาให้ทั่วเพื่อหาทางหนีทีไล่ คอยระวังเฉพาะตัวที่ดุซึ่งมักเป็นตัวผู้วัยรุ่นหรือตัวเต็มวัย... พวกทีมช่วยเหลือสัตว์ป่าบาดเจ็บรู้เรื่องนี้ดี จึงต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ เพราะไม่อยากโด่งดังโดยไม่จำเป็น เช่น เข้าไปช่วยเหลือลิงเจ็บแล้วถูกลิงหมู่รุม กัดตูดขาด หากเป็นข่าวแบบนี้ก็งามหน้าเลยหละ ฮ่าๆๆๆๆ สังคมแทนที่จะสงสารคนที่ทุ่มเทไปช่วยกลับจะไปสงสารลิงแทน
แต่ในชะนีแล้วหากจ้องหน้านิ่งไว้กลับเป็นการดี เพราะจะเป็นนัยของการป้องปรามให้พวกมันชั่งใจไม่กล้าเข้าจู่โจมทันที
นอกจากนี้การยักคิ้วหลิ่วตา (ถ้าคนทำคงเป็นนัยเจ้าชู้กะล่อนทองกันทั้งหญิงชาย)  แต่ในลิงมักทำพร้อมกับการยกคาง ค้อมตัวลงในท่าเตรียมพร้อมกระโจนเข้าหาพร้อมคำรามเบาๆ โดยมากจะพบในลิงที่อายุน้อยกำลังห้าวจัด ขณะที่ตัวเต็มวัยจะแสดงออกแค่การแยกเขี้ยวค้างไว้เท่านั้นเพราะมั่นใจในพละ กำลังและประสบการณ์  การตักเตือนข่มขู่อีกรูปแบบหนึ่งคืออ้าปากกว้างคล้ายหาวนอนจนมองเห็นฟัน เขี้ยวด้านบน....สำหรับมนุษย์จะไม่ใช้วิธีนี้เพราะกลัวฝ่ายตรงข้ามเห็นฟัน หลอ! แต่ก็เข้าท่าเหมือนกันนะ เพราะแทนที่จะเป็นการข่มขู่ แต่กลับทำให้ศัตรูหายเคืองชั่วขณะ เพราะกลั้นหัวเราไม่อยู่กับคุณหลอ
แต่กระผมทิ้งท้ายไว้สักหน่อยเพื่อความปลอดภัย หากผู้ใดไปลองตามที่ว่ามาแล้วมิได้เป็นเช่นนั้น แถมยังถูกกัดตูดขาด ถูกทึ้งเกษาที่มีน้อยอยู่แล้วจนแหว่งวิ่นไปอีก ฯลฯ ก็ขอออกตัวว่าวานรแต่ละชีวิตมีความเป็นปัจเจกบุคคลสูงยิ่งนักไม่ต่างจากวานร มนุษย์อย่างเราๆ ท่านๆ กล่าวคือ 100 ตัว นิสัยต่างกันไปร้อยตัว เป็นพัน เป็นหมื่น เป็นแสนตัวต่างก็ผิดแผกกันไป... พฤติกรรมวานรที่กล่าวมาจึงเป็นเพียงภาพลวง เฮ้ย! ภาพรวมเท่านั้นจึงอย่าไปไปเหมาหมด ...  สรุปก็คือ ฮ่าๆๆๆ ตัวใครตัวมันครับ ผลเป็นไงมาเล่าให้ฟังมั่งนะครับ