ขออนุญาต ระบายเรื่องการอนุรักษ์สิ่งมีชีวิตทางทะเลสักนิดเถอะนะครับ

ค่อยๆทำ ค่อยพิสูจน์ตัวเองครับ มีตัวอย่างของสัตว์หลายชนิดที่ในที่สุดแล้วก็อนุญาตให้เพาะพันธุ์ได้ เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ถ้าเสียงดังพอ ความเปลี่ยนแปลงก็จะเกิดขึ้นเอง แต่มันต้องมั่นคง และมั่นใจ ว่าสามารถควบคุมและแยกแยะระหว่างของเพาะกับของหยิบได้

ต่อไปนี้เป็นความเห็นส่วนตัวนะึีครับ ไม่ได้ชวนใครทะเลาะ ผิดถูกอย่างไรก็อย่าว่ากันนะครับ

ปัญหาที่เจ้าของกระทู้บ่นมานั้น มันเป็นปัญหาโลกแตกที่เกิดขึ้นมานาน ในความเห็นของผม
เหตุการณ์แบบนี้ จะไม่เกิดขึ้นเลย ถ้า...ต้้นทุนในการผลิตปะการังและสัตว์ทะเลในเครือญาติจากการเพาะเลี้ยงมันถูกมากกว่าที่ได้จากธรรมชาติมากๆ และที่สำคัญที่สุดคนในวงการค้าสัตว์กลุ่มนี้ไม่เห็นแก่ตัวและมีจิตสำนึกเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมในระดับขั้นเทพ

ระบบราชการของไทยเองก็มีส่วนสำคัญมาก การแก้ปัญหาพวกนี้ก็เป็นการแก้ด้วยการห้ามอย่างเดียวและยึุดมั่นในตัวหนังสือมากกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจริงและมีอยู่จริง อย่างเช่นมุมมองเกี่ยวกับปะการัง  ภาคราชการเป็นห่วงว่ามันเป็นกลุ่มสัตว์ที่เปราะบาง และต้องการเก็บมันไว้โดยให้ถูกทำลายโดนน้ำมือมนุษย์น้อยที่สุด โดยภาคราชการก็มองว่าห้ามซื้อ ห้ามขาย ห้ามครอบครองก็เป็นมาตรการหนึ่่งที่จะทำให้สามารถควบคุมการทำลายได้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุด แต่ความเป็นจริงก็คืออย่างที่คุณเจ้าของกระทู้เล่าให้ฟัง และความเป็นจริงอันแสนโหดร้ายของประเทศนี้อย่างหนึ่ง ถ้าเกิดมีการอนุญาตให้เพาะเลี้ยงได้ ต้องมีคนสวมรอย เอาปะการังที่เก็บจากธรรมชาติมาอ้างว่าเป็นของเพาะเลี้ยงแล้วขาย เพราะว่าทำอย่างนี้ตุ้นทุนมันต่ำมากๆ และพอมีคนแบบนี้เพียงคนเดียวเท่าัน้้น มาตรการที่ได้อนุญาตเพื่อการเพาะก็คงมีอันต้องพับเข้าไปในซอกหลืบที่ลึกลับในลิ้นชักต่อไป แต่ผมยังเชื่อในวิวัฒนาการของเทคโนโลยีทำให้เราสามารถผลิตปะการังพวกนี้ในเชิงการค้าได้ ผมมีโอกาสได้ไปชม Shedd aqarium ที่ชิคาโก และ Pitsburg zoo and aqurium ทั้งสองแห่งสามารถเพาะปะการังจากเขตร้อนให้ดูสุขภาพดีจนสามารถนำมาจัดแสดงให้นักท่องเที่ยวได้เข้าชมได้ แต่ว่าค่าดำเนินการในการเพาะเลี้ยงนี้สูงมาก และด้วยงบประมาณอย่างประเทศของเราคงอีกนานกว่าจะไปถึงจุดนั้นได้แบบเขา

เคยมีฝรั่งคนหนึ่ง เขาเป็นเจ้าของบริษัททำฟาร์มปะการังเพื่อส่งออก ฐานการผลิตของเขาอยู่ในอินโดนีเซีย มาคุยกับผมเพื่อหาแนวทางในการติดต่อกับกรมประมง เพื่อขอใบอนุญาตตั้งฟาร์มปะการังในไทย โดยเขาเสนอแผนที่น่าสนใจมากคือเดิมเขาจะเก็บท่อนพันธุ์จากธรรมชาติมาส่วนหนึ่งก่อน เมื่อเพาะเลี้ยงได้ เขาจะคืนทุกๆ 20% ของผลผลิตที่เขาเพาะเลี้ยงได้ให้กับธรรมชาติ หรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องนำไปปลูกทดแทนในแหล่งน้ำธรรมชาติ เท่าที่ทราบ โครงการของเขาไม่ได้รับการอนุมัติเพราะว่ากฏหมายของบ้านเราไม่สามารถอนุญาตให้ทำกิจกรรมแบบที่ว่าได้

และที่ร่ายยาวมานี้ขอสรุปสั้น ๆ แบบคุณนณณ์ว่า ถ้าเราแน่จริงเพาะเลี้ยงได้ผลผลิตที่แน่นอนและมีหลักฐานยืนยันชัดเจนว่าทำการผลิตได้อย่างจริงจัง ภาครัฐก็คงจะพิจารณาให้อนุญาตเองแต่มันต้องใช้เวลาครับ ไม่สามารถบันดาลอะไรให้เกิดขึ้นได้ในบัดดล

กรณีศึกษาแบบนี้ มันก็ไม่ต่างอะไรจากปลาการ์ตูนครับ(แต่อาจจะยากกว่า เพราะมันคือปะการัง) ต้องใช้เวลา
ปล. สุดท้ายแล้วมันก็อยู่ที่จิตสำนึกละครับ เฮ้อย

ขอคิดด้วยคน..ถ้าอยากทำต้องแอบทำใช่ไหม  แต่มันเลี้ยงยากกว่าปลามากนักแล้วราคาปะการังเลี้ยงคงใช้เวลานาน ต้นทุนผลิตคงแพงหูฉี่..ใครจะไปซื้อ..หาหยิบง่ายกว่าถูกกว่า ทำไปก็ไม่มีใครซื้อหรอกครับ มองไปที่วัสดุทดแทนดีกว่าครับ
คนไทยทำงานฝืมือได้ปราณีตงดงามครับ ..

เชื่อว่า ถ้าทำได้จริง

เวลาขายก็ติดป้ายว่า ปะการังร้านนี้เป็นปะการังเพาะ ไม่ทำลายธรรมชาติ มีใบอนุญาติแปะไว้ คนรักธรรมชาติยินดีสนับสนุนนะ แม้ว่าจะแพงกว่า

และถ้ามีการลักลอบก็จัดหนักๆสัก 5 ปี และยึดทรัพย์ ก็น่าจะช่วยได้ส่วนหนึ่งนะ

เป็นข้อคิดเห็นที่หลากหลายมากเลยครับ เป็นประโยชน์ทั้งนั้นเลย ผมอ่านแล้วคิดตามทุกความเห็นมีความเป็นไปได้ครับ มาติดอยู่ที่ พวกพ่อค้าที่ไม่มีความรับผิดชอบต่อส่วนรวม และเจ้าหน้าที่กังฉินบางคน ผมลองมองต่างมุม ในเรื่องของการเพาะปะการัง คนนี้เพาะได้ดี อีกคนไม่ค่อยประสบความสำเร็จซะเท่าไหร่ ก็จะเกิดกรณีปะการังสวมตอ โดยมีเจ้าหน้าที่กังฉินบางคนคอยอำนวยความสะดวกให้ ซึ่งผมก็เชื่อว่าไม่ใช่ระดับลูกกระจ๊อกอย่างแน่นอน แล้วพฤติกรรมเลียนแบบของคนไทยที่ฝังรากลึก มันก็จะทำให้กลับเข้ามาสู่วงจรอุบาตแบบเดิมๆ ถ้าเมื่อใดการสร้างจิตสำนึกในการให้ความสำคัญต่อธรรมชาติของคนไทย ยังไม่ยาวไปกว่าหางอึ่ง(ปล.อันนี้ประชดสุดๆ) คงต้องเหนื่อยนานและเหนื่อยยาวครับ แต่ผมยังภูมิใจที่อย่างน้อยก็ยังมีคนไทยส่วนหนึ่งคิดถึงเรื่องนี้มาตลอด ตอนนี้จะเห็นได้ว่ากลุ่มอนุรักษ์ต่างเริ่มมีมากขึ้น ขอชื่นชมและเป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่เห็นความสำคัญของธรรมชาติครับ (อันนี้เป็นข้อคิดเห็นที่ผมคิดในทางลบนะครับ ปลูกยากเพาะยากก็เก็บเอาซิไม่เป็นไรตูเคลียได้ ขออนุญาตแล้วเพาะไม่ทันก็สวมตอซิ ไม่ไหวใช้เวลานานก็ไม่ทันขายก็ใช้ลูกข่ายเก็บมาซิ เก็บภาษีแพงอ่ะ ก้เอาของเถื่อนสิถูกกว่ากำไรเยอะดี ของเทียมใช้ได้แต่มันไม่ใช่อ่ะ มันต้องของจริง นี่แหละครับ ยากที่สุดคือการล้างความคิดความเคยชินที่ผิดๆของคนครับ)

แต่ปะการังนี้มันโตช้ามากเลยนะครับ อาจจะไม่เหมาะในเชิงพานิช

แต่รู้สึกว่าจะเห็นอย่างอื่นๆ ที่ผมก็เรียกไม่ถูก ดอกไม้ทะเล?ฟองน้ำ? สาหร่ายทะเล? หรืออะไรไม่รู้ มีขายกันใน jj อยู่หลายร้านเหมือนกัน ไม่รู้ว่าเพาะเองหรือจับมา

ซึ่งผมว่าเหมาะกว่าปะการังนะ ทั้งในเชิงพานิชและนำไปเลี้ยง

บอกตรงๆว่าถ้าผมเป็นรัฐมนตรีของกระทรวงที่เกี่ยวข้อง ผมจะไม่รีรอที่จะสนับสนุนเลย แต่ในช่วงที่ผ่านมาก็มีกลุ่มคนที่เพาะพันธุ์สัตว์ที่ติด พรบ. และไซเตส (ไม่ใช่นก) ได้ทำอยู่เช่นกัน และทำท่าไปได้ด้วยดีเพราะระดับอธิบดีก็เห็นดีด้วย แต่พอถึงระดับหนึ่งเขาถามสั้นๆว่า "คุณจะให้ผมเท่าไหร่" ตอนนี้เรื่องดังหล่าวถูกเตะถ่วงอยู่ ก็หวังว่ารัฐบาลใหม่อาจทำให้เรื่องนี้ผ่านไปได้ โดยเราไม่มุ่งอคติ แต่ถ้ามาเรียกเงินอีก ก็ตัวใครตัวมันแหละครับ

ลป. กรุณาอย่าเอาข้อความนี้ไปขยายต่อ เพราะไม่เกิดผลดีกับใคร และอาจเกิดผลร้ายกว่าสำหรับคนที่มีเจตนาดีในอนาคต ทั้งๆที่มันคือข้อเท็จจริงก็ตาม