เมื่อลูกน้องเอาของมาฝาก

มันคือ แต่นแตนแต๊น เจ้านี่ครับ ที่แรกโกรธ ถามไปถามมา น้องมันไม่รู้จริงๆว่าผมแหยงเจ้าพวกนี้ เห็นผมชอบธรรมชาติ เลยนึกว่าผมชอบ เออชอบก็ได้วะ ว่าแล้วเอาออกมาถ่ายรูปซะเลย

เฉลยนะครับ เหลือมน้อยตัวนี้กอดรัดฟัดเหวี่ยงกับตั้วเฮียน้อย ก่อนที่ตั้วเฮียน้อยจะเพี้ยงพล้ำ เสียท่าเข้าไปอยู่ในท้อง แต่เหลือมน้อยก็ได้จ่ายค่าอาหารเป็นแผลที่คอไป แล้วอย่าลืมบอกที่ท่านคิดไว้ในใจตั้งแแต่ตอนแรกนะครับ ปล.อย่าหลอกตัวเองนะ อิอิ แล้วที่ลูกน้องผมเดินกระย่องกระแย่งมา ก็เพราะเจ้านี่แหละ น้องจะเข้าไปจับมันแว้งเข้ามาหาเลยเสียหลักล้ม โฮ้ความพยายามสูงเลยโกรธไม่ลงเลย ผมบอกว่าทำไมตอนชกกันไม่เรียกพี่ไปดูจะได้ถ่ายรูปไว้ น้องมันบอกว่าผมก็เพิ่งเคยเห็น เลยนั่งดูจนชกเสร็จ แล้วเอามาให้พี่นี่แหละ