ชนหิน

ขอบคุณทุกความเห็นครับ
 

เมื่อเช้าวันนี้ เก็บลูกไทรใหญ่ ฝรั่งขี้นก (พยามหาตะขบแต่ไม่ได้) ไปฝากเจ้าเบบี้มัน ไอ้ครั้นจะซื้อองุ่น แอปเปิ้ลไปฝากก็เกรงใจ ประเดี๋ยวมันติดใจผลไม้เมืองนอกเข้า ยุ่งเลย ดีใจ มันได้บ้านใหม่ใหญ่โตโอ่โถงกว่าเดิม มีสระว่ายน้ำ มีโต๊ะอาหารให้ด้วย มีบาร์คู่ให้ออกกำลัง งานนี้ขอบคุณทีมงานของหมอก๊งที่ช่วยปรับปรุงบ้านใหม่ให้มัน วันหลังจะเก็บภาพบ้านใหม่มันมาฝาก แผลเริ่มแห้งแล้ว กระโดดเกาะคอนได้ สุขภาพแข็งแรงดี กินเองได้ เรื่องโปรตีนสงสัย มล จันทร์ลาเห็นทีจะต้องย้อนอดีตกลับไปเป็นวัยเด็ก สวมวิญญาณพรานใหญ่ ระพินทร์  ไพรวัลย์ แห่งเพชรพระอุมาถือหนังกะติ๊ก ไม้คล้องกิ้งก่า ออกล่ากบล่าเขียด วิ่งไล่จับตั๊กแตน เพื่อเอาไปฝากมัน พอมันแข็งแรงหายดีแล้ว คงจะต้องรับมาอุปการะเอง จะเเลี้ยงมันแบบบุฟเฟ่ห์ เพราะมีพื้นที่ป่าให้มัน กระโดดโลดเต้นได้ตั้งสามแสนกว่าไร่ หวังว่าคงไม่โชคร้ายวิ่งไปชนลูกปืนชาวบ้านอีกเป็นครั้งที่สอง ถ้ายังเป็นแบบนั้นก็แสดงว่าดวงมันซวยสุด ๆ แล้วหล่ะ ..... ว่าแล้วก็ประดิษฐ์อุปกรณ์ล่าสัตว์ก่อน (หนังกะติ๊ก ไม้คล้องกิ้งก่า) และคงมิกล้าถึงขนาดไปล่าจงอางมาป้อนมัน แค่งูเขียวปากจิ้งจก ยังไม่กล้าเดินเฉียดไกล้  ขอบคุณทุกกำลังใจที่ส่งมาถึงเจ้าเบบี้