ณ นอกหน้าต่างห้องนอน

ความทรหดสะบักสะบอมครั้นตอนไปผจญภัยริมชายแดนไทย – พม่ายังจำได้เสมอไม่เคยลืม ริมแม่น้ำสุริยะดอกเสี้ยวสีขาวแปลกตาที่ไม่เคยเห็นออกดอกเป็นพวงรับแสงแดด ยามเช้า ดูแล้วสดชื่นชะมัด

ด้วยความเป็นคนที่นิยมพืชสกุลเสี้ยว (Bauhinia sp.) นณณ์เพื่อนรักเดินป้วนเปี้ยนบริเวณใต้ต้นของต้นเสี้ยวดอกขาวผู้ต้องสงสัย เพื่อหากล้าอ่อนเก็บไปปลูกในเมือง ได้มาสองต้นประคบประหงมอย่างดี ระยะทางไกลแสนไกลและเวลาที่ใช้ไปเป็นวันๆ กว่ากล้าต้นหนึ่งที่แบ่งมาถึงบ้านของผม หวังไว้อย่างสูงว่าโตมาคงจะได้ชื่นชมความงามเหมือนยามที่เคยไปพบเจอ

ผมใช้เวลาในการดูแลเขาอย่างดีจากกล้าต้นสูงแค่ 5 ซม. จนบัดนี้ส่วนของโคนลำต้นใหญ่เท่ากับขาของผู้หญิงนางหนึ่ง ไม้ประเภทนี้ว่าไปต้องปล่อยให้เลื้อยต้องปล่อยให้พันไปทั่วไม่งั้นจะไม่ออก ดอก สองปีกว่าก่อนเข้าหนาวต้นเสี้ยวต้องสงสัยก็ส่งช่อดอกตูมให้ลุ้น อนึ่งเำพราะอีกหนึ่งต้นนั้นนณณ์ไม่สามารถรักษาชีวิตเค้าไว้ได้

และแล้วเค้าก็ออกดอกบานสะพรั่งเต็มต้นในเวลาต่อมา แต่ไฉนดอกสีขาวที่หวังไว้กลับกลายเป็นดอกสีเขียวคล้ายใบบาย ก้านกลีบสีชมพูเข้ม สร้างความฉงนให้ผมและเพื่อนนณณ์

นณณ์หายไปพักนึงก็ไปหาคำตอบให้ผม ต้นไม้ที่ขึ้นรกรุงรังจนเลื้อยมาบังทัศนียภาพห้องนอนของผมจริงแล้วชื่อ “แสลงพันกระดูก” Bauhinia similis ก็เอาเถอะถึงจะไม่สวยสุดเท่าเจ้าดอกขาวที่เคยเห็นแต่ก็สร้างความร่มรื่นให้ กับบ้าน สร้างความประหลาดใจหลายๆ อย่างให้กับผม เวลาผมมองออกไปนอกหน้าต่างห้องนอนบางทีก็จะเห็นเจ้ากิ่งก่าคอแดงปีนขึ้นมา รับแดด นกหลายๆ ชนิดเข้ามาทำรังและออกลูกหลาน

ช่วงที่ดอกสะพรั่งเต็มต้นก็จะเป็นแหล่งน้ำหวานชั้นดีให้กับเหล่าผีเสื้อ มากมาย ตกยามเย็นโพล้เพล้ก็จะเป็นแหล่งอาหารให้มอธจรวดปีกใสอีกด้วย พอเข้าหน้าร้อนก็จะสร้างเสียงดนตรีไพเราะให้น่าฟังนั่นก็คือฝักแก่ที่พร้อม จะแตกออก ……

อากาศร้อน นอนให้พัดลมเป่า ฟังเสียงฝักแก่ของแสลงพันกระดูกแตก “เปาะ เปาะ เปาะ……..เปาะ….. ” ช่างเพลิดเพลินอะไรเช่นนี้ อยู่แค่นอกหน้าต่างห้องนอนนี้นี่เอง

ภาพวาด: ธัญลักษณ์ สุนทรมัฎฐ์ http://web3.dnp.go.th

เรื่อง/ภาพ : บัลลังค์ ศิริพิพัฒน์ (ไอ้ลูกทุ่ง) MirrorWild Advace Photographic

waterproof cameras