กลุ่มอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพและสิ่งแวดล้อม

    กาลครั้งหนึ่ง..นานมาแล้ว มีชาวนาเพื่อนคู่หูอยู่ 2 คนไปงานวัดที่หมู่บ้านใกล้เคียง  แล้วตอนดึกชาวนาทั้งสองเกิดไปมีเรื่องกับจิ๊กโก๋เจ้าถิ่นเลยต้องวิ่งหนี กระเซอะกระเซิงตามคันนาภายใต้แสงจันทร์เดือนเพ็ญจนกระทั่งเกือบมาถึงหมู่ บ้านของตน  ชาวนาคนนึงก็รู้สึกเหมือนมีอะไรทิ่มที่ข้อเท้า(ที่จริงเป็นกิ่งไผ่สีสุกที่ มันเองเอามาโยนทิ้งไว้ตอนไปงานวัด)แล้วก็ล้มลงไปข้างคันนาเพื่อนอีกคนรีบ ปรี่มาช่วยพลันสายตาก็เหลือบเห็นวัตถุยาวๆสะท้อนแสงจันทร์เป็นประกายรุ้ง ระยับ

“งูแสงอาทิตย์!  กรูโดนงูแสงอาทิตย์กัด”

เรื่อง: อุเทน ภุมรินทร์ ภาพ: อาสาสมัครกิจกรรมเด็กรักษ์นกและป่าสลักพระ
        
           “ใครยังยิงนกอยู่บ้าง”

หากหาคนที่ไม่รู้จักนกขุนทอง คงหาได้ยากเต็มที ใครกันล่ะ จะไม่เคยได้ยินเสียงเจื้อยแจ้ว หรือร้องเลียนเสียงคน อย่าง “พ่อจ๋า, แม่จ๋า…” ของมัน พร้อมกระโดดไปมาในกรง ที่หน้าบ้านของใครสักคน คงไม่มีใครที่จะไม่ชอบในความน่ารักน่าเลี้ยงของเจ้าขุนทอง